Ik geniet altijd erg van zogenoemde 'cross over'-verhalen, waarbij karakters uit verschillende films of boeken elkaar ontmoeten, zoals Star Trek en Star Wars, of Indiana Jones en Lord of the Rings (die laatste heb ik zelf een keer geschreven). Maar hier had ik nooit aan gedacht: Alien meets Winnie the Pooh.
De nieuwe trailer voor The Sorcerers Apprentice, met Nicolas Cage in de hoofdrol. Ziet er goed uit: een draak, een metalen vogel, energiebollen, en de scene met de bezems, bekend uit Fantasia. Oh, en Alfred 'doctor Octopus' Molina als bad guy is altijd iets om naar uit te zien! Oh, ook goed: de nieuwe trailer voor Robin Hood. De films van Riddley Scott zijn altijd inspirerend: 'You are your fathers' son ... Are you ready to be who you are?' Yup, 't wordt een goed filmjaar!
Gaat Science Fiction samen met het christelijke geloof? Het antwoord is ja en nee, vanuit beide kanten. Ikzelf kreeg ooit op een signeersessie te horen van iemand dat hij mijn boek niet zou lezen, omdat het zich afspeel in de 24e eeuw, en dan zou Jezus al lang zijn teruggekomen. Eh ... Er waren echter in de geschiedenis genoeg SF-schrijvers die hun werk lieten beïnvloeden door hun geloof. Niet alleen C.S. Lewis. Dit heel boeiende overzicht komt tot de volgende conclusie: "Science fiction can present two contradictory views of ultimate reality. One is that of, say, Steven Weinberg, the physicist who writes that “the more the universe seems comprehensible, the more it also seems pointless.” The bleakness of this view is only partially mitigated by the wonders revealed by research and the possibility that man eventually will be able to raise himself to divine status. The other is that reason reveals an underlying order so profound that even a robot can see that it is the handiwork of God."
Interessante paleontologische ontdekkingen: een nieuwe fossiele vogelsoort, waarschijnlijk een soort primitieve watervogel, de eerste dinosaurus uit de Tyrannosaurusgroep afkomstig uit Australië, en een nieuwe mensensoort die tot ongeveer 30.000 jaar geleden voorkwam naast de moderne mens en de Neanderthaler. Dat maakt het denken over de oorsprong van de mens en het scheppingsverhaal nog een stukje ingewikkelder.
We wisten natuurlijk al dat bacteriën en de bacterie-achtige Archaea in extreme omgevingen overleven en zelfs floreren. Ze komen voor van diep in de aardbodem tot hoog in de atmosfeer, in extreem zoute, extreem alkalische, extreem hete, extreem koude, extreem droge en extreem giftige omgevingen, en kunnen enorme hoeveelheden straling doorstaan zonder schade te lijden. En nu zijn ze aangetroffen in weer een extreme omgeving, namelijk ondiepe, heel zoute en tegelijk zure meren in Australië, zo zuur als azijn. Het vermoeden bestaat dat dit type meren ook aanwezig waren op Mars, dus dat leven zou hebben kunnen bestaan in die omstandigheden. Dat is altijd goed om te horen!
Christianity Today kijkt naar de rol van genade in de verzoening tussen de rassen: hoe we met elkaar omgaan moet worden bepaald door hoe God met ons omgaat. "The most important truth in the world, said John, is not our trying harder to love God or others, but God's acts of love for us ... We are not the central actors in saving the world's brokenness. In the life and resurrection of the crucified Christ now living in heaven, God has given us everything we need to live well in a broken world through the Holy Spirit. God has already changed everything through the power of a grace we do not deserve." Dit heeft grote gevolgen: "When we can forgive and accept those who refuse to listen to God's command to do justice, it allows them to hear God's judgment without feeling a personal judgment from us."
Steven D. Greydanus (mijn favoriete filmcriticus) bespreekt How to Train a Dragon, de animatiefilm die komende week in Nederland uitkomt. Maar nog interessanter dan zijn filmbespreking is het gesprek dat ontstaat in de comments. Daar legt Greydanus uit waarom christenen niet bang hoeven zijn draken te gebruiken als symbool. Een pleidooi voor een vrij gebruik van de verbeelding: "When it comes to human symbolism, I guess some symbols are closer to the heart of human nature than others, and more likely to have stable meaning. Still, polyvalence jumps out at me everywhere I look. Water is a pretty enduring symbol for life, but it can also be a symbol for death (and in baptism it’s both). Fire, wind, the sun, earth, a tree, an eye, a bowl or cup, a door or window—give me a symbol, I’ll give you the good and the bad."
The Christian Monist vraagt zich af waarom zijn kerkgenoten hem ervan beschuldigen een te kleine God te dienen als hij vragen stelt bij wondertekenen en jonge aarde-creationisme. "But I really don’t believe that we skeptics have an inferior deity. First of all, my God breathed and a 14 billion light year wide universe came into being right out of his nostrils. Along with matter, came energy, time and space. That’s a pretty darn big miracle in my book. I’m convinced that the same God is still there and He hasn’t aged and gotten weaker . . . I also believe that this God is a God of truth and is so powerful and deserves so much respect that I tremble at the thought of promoting lying, especially lying for Him. So does this make us skeptics unspiritual? Are we really children of a lesser God?" Dit is een punt dat ik wil maken in mijn volgende bijdrage over creationisme en evolutionisme: je beeld van God wordt door een verandering van oorsprongsdenken niet kleiner, maar groter.