Een blog die ik vanmiddag ontdekte (met veel gedachten over films), schrijft over hetzelfde onderwerp als waar ik laatst over schreef: waarom zou iemand in God geloven? Hebben Dawkins en anderen niet het gelijk aan hun kant? Is geloof alleen maar iets voor zwakken? "Ted Turner famously called Christianity "a crutch." I think it's funny...Christianity never claimed to be anything else." Wat de film Barbarella ermee te maken heeft weet ik echter niet.
Het lijkt in de lucht te zitten want ook op de blog The Internetmonk gaat het over de vraag of je kunt geloven terwijl het bestaan van God niet te bewijzen is. Veel goede, doordachte, echte reacties (van gelovigen en ongelovigen, en ook een of twee van mij). Ik leer ervan. Deze opmerking vond ik mooi: "You can read all you want about a Porsche, know it’s ratio’s, tolerances, horsepower, turbo lag, skid numbers, how the leather on the seats was made, the procedures for assembly, all of it, but you will never know a Porsche until you drive it. God is much the same, you can know all about Him, until you experience Him you will never know Him." En deze: "After the apologetics have been read….do you find Jesus’ words to stab you in the heart, or not? If not, all the logic in the world will stay in the realm of logic, and not life. If they do, then take a step into life as if it were indeed built with that underlying truth." en deze: "If there is no God, then sh*t simply happens, without any rhyme or reason to it– and without any reason for us to even think of it as “sh*t,” because without God, there is no objective good or bad, or right or wrong."
Een inspirerende beschrijving hoe een organische kerkdienst eruit zou kunnen zien.
Veel religieuze links dit keer: een interview uit 1982 in Christianity Today met Henry Nouwen en Richard Foster: 'Deepening our Conversation with God.' Nouwen is wijs: "Saying "No" to my lust, my greed, my needs, and the world's powers takes an enormous amount of energy. The only hope is to find something so obviously real and attractive that I can devote all my energies to saying "Yes." In effect, I don't have time to pay any attention to the distractions. One such thing I can say "Yes" to is when I come in touch with the fact that I am loved. Once I have found that in my total brokenness I am still loved, I become free from the compulsion of doing successful things."
Een mooie gelijkenis van een 'concurrerende' blog over vrijheid: 'Wanneer de tijd juist is, zul je vrucht zien. Dat heb ik beloofd.'
Henk Medema schrijf over Haïti, en hoe we als christenen op zo'n ramp kunnen reageren. Hij heeft ook geen antwoorden. En ook The Christian Monist heeft er een paar goede gedachten over. Hij was hulpmedewerker bij eerdere aardbevingen.
Een bespreking van een van mijn favoriete SF-boeken: A Canticle for Leibowitz.