Om bij het onderwerp van het leven in de diepzee te blijven: ook de koude, kale vlaktes van de oceaanbodem blijken niet zo doods als ze op het eerste gezicht lijken - de diversiteit van soorten in het sediment is vergelijkbaar met die van het regenwoud of het koraalrif (al zijn het kleinere diertjes). Deze soortenrijkdom blijkt te worden veroorzaakt door variaties in de hoeveelheid 'organische sneeuw' die op verschillende plekken neerdaalt, die ervoor zorgen dat hier veel voedsel te vinden is en daar weinig.
Een vleesetende plant heeft ondergrondse bladeren waarmee hij minuscule wormpjes vangt en verteert.
Oorlog in de insektenwereld: 30 reuzenhorzels versus 30.000 honingbijen. The battle of Helm's Deep in The Two Towers is er niks bij ... Wie hierna een meer 'feel good' filmpje over de natuur nodig heeft, kan kijken naar deze snowboardende kraai!
Een fascinerend interview met een van mijn favoriete fantasyauteurs Robin Hobb: "I don't feel I'm issuing advisories on that so much as recognizing that the things we do to other people in the name of ‘well, it's my life' can have far ranging consequences, ones that echo far outside our own little circles. Stories ultimately are about people, even if the people are rabbits (Watership Down) or robots. That human element is what keeps us turning the pages."
Animatiefilmpje gemaakt met boeken. Er gaat inderdaad niks boven een echt boek!
Ik ben niet de enige die vragen stelt bij predikers die voortdurend een beroep doen op christenen om op basis van wilskracht hun gedrag te veranderen. Mark Galli protesteert op Christianity Today tegen de neiging om de bijbel te gebruiken als een morele richtsnoer, een wet. "Too often, the call to return to biblical values is tethered to an attempt to manipulate people into correct behavior. The Bible has become not the revelation of good news so much as a book of morals." Volgens Galli is de bijbel eerder een boek dat Gods geschenk aan ons beschrijft. "The first point of biblical faith is not law but grace, not obedience but forgiveness. The Bible's authority is not grounded in its commands and doctrines but in its startling message of good news." De goede leer en het goede gedrag komen voort uit het werkelijk zich eigen maken van deze goede boodschap, dit evangelie. "If you start with the demands of doctrines and ethics, you end up with a fearful and unforgiving church, and a God nobody wants anything to do with. But if you start with that wonderful message—that God has provided a Savior for us, the morally unmoored!—then all manner of doctrines and ethics naturally spring forth, doctrines and ethics that foster freedom and life." Wie de commentaren onder het artikel leest, ziet hoe nodig deze oproep is.
Ik begin de laatste tijd steeds meer op te trekken met een groep gelovigen in Almere, die niet op een traditionele manier kerk zijn, maar op een andere manier samen het geloof beleven. Ik deel de reactie die Frank Viola een tijd geleden op zijn blog plaatste: "I was no longer satisfied with watching a performance. In this organic meeting, I began to want to share with my brothers and sisters what I had seen of the Lord. Instead of being passive, I now thought it was easy to function and contribute. Every one of our meetings was free to be different. Sometimes we sang for hours. Sometimes the believers were bursting at the seams to share what Jesus had done in their lives that week. Sometimes we revered the Lord’s awesomeness in silence. No one had to tell us to do these things. The Spirit was moving in these ways and they just spontaneously happened."
Mijn favoriete filmcriticus Steven Greijdanus is niet alleen een begenadigd schrijver over film, maar ook een begaafd essayist. Hij behandelt in dit stuk bijvoorbeeld een vraag die ik mezelf ook wel eens stel bij het lezen van discussies tussen christenen en atheisten op bijvoorbeeld de blog Goedgelovig. Atheisten willen namelijk nogal eens redeneren dat ze het geloof in God niet nodig hebben om hun leven betekenis te geven. Het gaat er namelijk niet om dat het leven betekenis heeft, maar dat je het gevoel hebt een zinvol leven te lijden. Greijdanus reageert (mijns inziens terecht!): "A buoyant, comfortable atheist may be content to “feel” meaningful in a universe he intellectually regards as random. Sometimes, though, random events, senseless tragedies—more precisely, events we call “tragedies” when we are thinking in a meaning-oriented mode—or a diffuse sense of angst, absurdity or despair burden people with a crushing existential weight of meaninglessness. What about when life doesn’t seem meaningful? What about when people feel that they are worthless, that life is meaningless? Is their perception any less valid or significant than the opposite one?" Het gevoel betekenis te hebben kan verdwijnen, weet ik door mijn geschiedenis met winterdepressie uit ervaring. Het enige dat mij dan overeind houdt is Gods verklaring dat ik betekenis HEB, of ik het nu voel of niet.
Dit boek staat op mijn lijstje om te lezen. Simply Jesus van N.T. Wright. Hier gerecenseerd op Internetmonk.
