Een science fiction-film over een team onderzoekers op weg naar Jupitermaan Europa om daar te zoeken naar mogelijk leven onder het ijs. Die moet ik kijken als hij uitkomt! Het idee van leven op Europa heeft mij altijd geboeid (sinds Arthur C. Clarkes 2010 The Year We Make Contact in elk geval).
Prachtige muziekvideo van OK Go. Deze moet je zien om te kunnen geloven. Heel erg creatief!
Hoewel baby's niet kunnen praten, begrijpen ze vanaf een leeftijd van zes maanden al wat je zegt!
De kleinste kameleon ter wereld - past op een luciferkop (jonge exemplaren in elk geval). Gaaf dat er nog steeds nieuwe diersoorten worden ontdekt!
Over kameleons gesproken: dit korte animatiefilmpje is leuk!
In een bericht dat kan dienen als aanvulling op mijn recente artikelen over wilskracht, citeert Jos Douma de wijze Anselm Grun over verandering. "In het begrip ‘veranderen’ stak vaak een overdreven optimisme, alsof men zomaar alles kon veranderen, maar dat in dat begrip zat tegelijkertijd ook vaak iets gewelddadigs Ik zou graag alles willen veranderen omdat wat bestaat niet goed is. Ik zou graag mezelf willen veranderen, van mij een andere mens willen maken, omdat ik zoals ik ben, niet goed ben." In plaats van 'veranderen' stelt Grun voor te spreken over 'omvormen'. "Omvormen betekent allereerst dat alles wat is goed is, maar dat er veel dingen zijn die ons wezen en onze waarheid verbergen. Omvorming bestaat er dan in dat wij ons oorspronkelijke beeld vanonder het kreupelhout van beelden weer opdelven en ons eigenlijke beeld uit het oneigenlijke laten groeien." Prachtig! Ik denk dat ik maar eens wat van Anselm Grun ga lezen.
Schoonheid en wat dat voor ons betekent is iets dat mij veel bezighoudt. Ik heb er onder andere over geschreven in Het Boek van de Natuur (nog steeds warm aanbevolen). Een van de weinige blogs die er vaak over schrijft is The Rabbit Room. Ik vond daar een prachtig geschreven bericht waarin iemand vertelde hoe ze 'eigenaar' werd van een heuvel, door er een gedicht over te schrijven. Vooral als christenen mogen we ons de schoonheid van de natuur toe-eigenen met behulp van de verbeelding. "For the true apprehension of beauty, like faith itself, is an exercise in laying claim to what is already ours. There is a low door in the garden wall, and it opens on an inheritance: this is my Father’s world, and He has given it to me. All of the beauty in this astonishing universe of ours has already been lavished by a self-giving Creator. Wakefulness and effort give forth upon our birthright; seeing becomes receiving."
De Internetmonk-blog wijdt een week aan de genade, op basis van het nieuwe boek van Steve Brown (een van de inspiratoren van Indrukwekkende Vrijheid - ook nog steeds van harte aanbevolen) dat als titel draagt: Three Free Sins. Ik houd van de manier waarop Brown aanstelijke over de radicaliteit van de genade schrijft. Wauw! En op Internetmonk brengen ze dezelfde boodschap luid en duidelijk. Chaplain Mike bijvoorbeeld in zijn bericht Why Gays, Republicans, and Other Notorious Sinners Are Welcome at My Church. Dat leidde tot nogal wat discussie, wat ook weer suggereert dat je niet genoeg over de genade kunt spreken. In een prachtig stuk schrijft dezelfde auteur op basis van het boek van Brown dat het in het christelijk geloof niet erom gaat een beter mens te worden. Dat wordt je namelijk niet door je erop te richten. '“Almost everything of importance is found while we’re headed somewhere else.” That is, the goals we really want for our lives — love, joy, peace, meaning, significance, security, wisdom, maturity — will most likely be achieved when we don’t pursue them directly. They are by-products of important relationships and experiences in life.' Hij eindigt met de volgende oproep: "How about we call off this relentless “self-improvement” project and go take a walk with Jesus down the path of grace?" Hmmm ... dat is wel wat ik verlang. Er is ook een interview met Steve Brown. En een artikel over Maarten Luther, die ook het een en ander leerde over genade. En een prachtig geschreven stuk van een katholieke schrijfster, die toegeeft dat ze lijkt op de oudste broer uit de gelijkenis van Jezus. "Grace is unfair, yes, but not unjust. “Can I not do what I like with my own?” the Master asks us in the parable, and we have to answer “Yes”. Unfortunately, we are all too likely to answer “Yes, but…”. There’s always a “but”. But – won’t this let sinners off the hook? But – won’t this be too easy? But – how is this fair? But – won’t people take advantage? But – if it makes no difference what we do, then how can we tell people they have to believe to be saved? But – but – but. But nothing." Oh, en ze citeert G.K. Chesterton (altijd goed) en gebruikt voorbeelden uit Role playing games, waardoor ze op geekbonuspunten kan rekenen.
Een prachtig autobiografisch verhaal van iemand die opgroeide met interesse in de wetenschap, toen hij tot geloof kwam dacht zich aan het jonge aarde-creationisme te moeten binden, en zich later verzoende met een langere ontstaansgeschiedenis van het heelal en het leven - heel erg herkenbaar. Het had mijn verhaal wel kunnen zijn. "Mijn mening is nu dat Genesis 1-11 wel degelijk over het begin van de wereld gaat maar daar in symbolische taal over spreekt. Wat toen gebeurd is, is niet op een manier beschreven die ‘zintuiglijk waarneembaar’ is, maar op een profetische manier. In beeldtaal dus. Een soort apocalyps van het verleden."
