De geboorte van een wandelende tak is altijd al spectaculair (hoe past dit wezen in zo'n klein eitje) maar helemaal als het gaat om de grootste wandelende tak van de wereld!
Een zeeaquarium in Frankrijk gaat diepzeedieren tentoonstellen! Ze gebruiken daarvoor een speciaal geconstrueerd aquarium van 16 liter water, waar ze een enorme druk op kunnen zetten. Ik zal er een keer heen moeten, want het is een van mijn grote dromen om een keer diepzeedieren in het echt te zien!
Peter Jackson plaatste de nieuwste videoblog over de opnames van The Hobbit op het internet, dit keer over de prachtige locaties in Nieuw-Zeeland waar de film wordt gemaakt. Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen dat ik hiernaar uitkijk?
Maar ik kijk ook uit naar deze: het vervolg op The Muppets! En naar deze: twee films van Studio Ghibli die uitkomen in 2013, waaronder de nieuwste en mogelijk de laatste van Hayao Miyazaki!
En over animatie gesproken: kennelijk is stop motion animation (waarbij met klei wordt gewerkt) een goed medium om horrorverhalen te maken, want na The Nightmare before Christmas en Coraline, komen er nog twee: Paranorman en Frankenweeny.
Over sprookjesachtige verhalen gesproken: deze fotoserie laat zien wat er terecht kwam van de Disneyprinsessen na het einde van het sprookje.
Dit klinkt als een boek dat ik graag wil lezen (en een waar C.S. Lewis ook veel over te zeggen zou hebben: zijn voorspellingen uit The Abolition of Man lijken erin uit te komen): Intrusion, door Ken MacLeod. "MacLeod’s main character, expectant mother Hope Morrison, discovers that simply deciding against something is no longer enough: questions have to be answered, boxes have to be ticked, and people must be shepherded into making the correct free choice."
Op de Internetmonkblog verscheen een mooi stuk over ons valse zelf: de identiteit waar we ons aan vastklampen om te kunnen voldoen aan de wensen van de mensen om ons heen. "Thomas Merton describes the stakes of fakery with God this way. “Every one of us is shadowed by an illusory person: a false self. This is the man that I want to be but who cannot exist because God does not know anything about him. And to be unknown of God is altogether too much privacy.” We zijn niet de ware kinderen van God die we zijn, maar als Pinokkio: van hout, een imitatie, 'doen alsof'. "We find that we have not been the real children we thought we were. We are so many wooden Pinnochios harboring secret disdain for the Geppetto who made us and running after false pleasures that deceive as we also deceive. We won’t become fully human until we spend time in the belly of a fish. It is painful and it is a process." De problemen waar we tegenaan lopen in ons leven (en ik werd er deze week ook weer mee geconfronteerd), zijn als het vuur dat deze valse identiteit wegbrandt - niet vuur als beeld van het oordeel van God, maar als beeld van de liefde van God, die niet ophoudt voordat wij werkelijk zijn zoals Hij ons bedoeld heeft. Een mooi artikel dat leidt tot een mooie discussie. En ik moet Thomas Merton ook maar eens gaan lezen.
De Christian Monist schrijft verder over zijn zoektocht naar de waarheid van het christelijk geloof, maar hij wijst erop dat die zoektocht al bij aanvang subjectief is: "The intellectual exercises of apologetics that then comes to the Christian, in the same way as to the atheist or other completely secular persons, is just window dressing. For the Christian, they start with the premise that Christianity must be true, and then they go through the discussion to prove it is true (and of course they will end up where they set to end up). The Atheists are no better. They start with the premise that Christianity can't be true . . .and of course their intellectual exercise ends them up exactly where they intended to end up."
