Deze tekenfilm hoop ik ooit te kunnen zien: Bolivar, over een meisje dat ontdekt dat haar buurman de laatste overlevende dinosaurus is.
Batman in de middeleeuwen!
Filmcriticus Jeffrey Overstreet kijkt naar een trend van de laatste jaren op filmgebied, namelijk het in beeld brengen van het einde van de wereld. Niet alleen als iets dat een klein groepje kan overleven om een nieuw bestaan op te bouwen, maar tegenwoordig vaak echt het definitieve einde. Deze films komen waarschijnlijk voor uit een collectief gevoel van hopeloosheid, maar een van de films die het einde in beeld brengt (ook een van mijn favorieten trouwens) is juist hoopvol: "Near the conclusion of Terrence Malick's The Tree of Life, we see the earth being drawn into the furnace of the sun. It's the end of time. And yet, this moviegoer found the vision encouraging, even inspiring. Malick's film depicts, in what is arguably more astonishing imagery than any of these other films, that what happens in the world of the human heart also happens in the cosmos, and the struggle between light and darkness is graphically displayed on both scales. And yet, through it all, there is a persuasive sense of hope and grace. The presence of beauty is, itself, a counterargument. Beauty offers evidence of divine purposes beyond our own imagination. And you can make a fair argument that, of all of these films, The Tree of Life is the one that's most true to life. But in that film, we are not the only hope. And the end of time is not the end of the story. We "can't stop what's comin'" … but beauty may yet save the world."
Over de apocalyps gesproken: deze artiest bewerkt foto's om te laten zien hoe de Aarde er kan uitzien als de mens is verdwenen. Fascinerend!
De Katholieke SF-auteur John C. Wright beschrijft het verschil tussen de auteurs Isaac Asimov en Jack Vance. De eerste betoogt dat de menselijke natuur verandert afhankelijk van de omstandigheden waarin de mens zich bevindt, de tweede dat de menselijke natuur hetzelfde blijft ongeacht de omstandigheden. "The ordinary man in an extraordinary circumstance is the very definition of adventure and romance. The concept that ordinary men are as they are, and ordinary virtues a common man is called upon to exhibit in extraordinary times, merely because they were so programmed by the arbitrary or unintentional mechanics of their environment is the very definition of the unadventurous and unromantic. Aside from the initial sugar-rush of that vertigo of Copernicus, the tale that tells men that they are machines, all their adventures and romances mere illusion and folly, all their deepest beliefs absurd, is a tale that holds no drama, offers no insight, attracts no fascination, rewards no rereading, drains joy, strangles laughter, and gathers darkness."
De blog Experimental Theology doet haar naam eer aan met een stuk over 'Kerk als fanservice' - "How much of what is going on at a given church is devoted to "giving the people what they want" rather than advancing the story of the Kingdom. Because it seems to me that a lot of churches are so beholden to American consumerism that they are almost wholly given over to fan service, if only to attract the "spiritual shopper."
Deze editie van mijn links lijkt vooral te gaan over de moderne media: SF, anime en computerspellen. Ik vond via via een interessant artikel over mensen die proberen moderne spellen te spelen als pacifist. Dat lijkt heel 'nobel', maar wordt in een spel noodzakelijk zelfzuchtig - want het spel is erop gemaakt geweld te gebruiken. "Pacifism generally works in life and generally doesn’t in games. We can hope that games would recognize this and provide more peaceful means of problems solving. However, when games don’t provide such means we neglect to learn anything from them if we completely neglect what they are providing. When we play games this way, we reveal what our motives were all along. It was always all about us." Het artikel maakt in elk geval duidelijk dat het mogelijk is als christen dieper over spellen door te denken, en ze te zien als verhalen die iets te melden hebben over onze natuur als mens.
