Een van de meest onverbiddelijke zaken in de wereld is de tijd. Je kunt het verstrijken ervan niet tegenhouden. Secondes volgen secondes op, uren komen na uren, dagen na dagen, en voordat je het beseft is er weer een heel jaar verstreken. Een jaar dat niet meer terugkomt, een deel van je leven dat je niet meer over kunt doen. In mijn nieuwjaarsblog van vorig jaar, sprak ik de hoop uit dat 2010 een goed jaar zou worden. En gelukkig was dat het ook.
Het was niet een heel gezond 2010: de diagnose eczeem werd gesteld en ik kreeg te horen dat ik mijn leven lang zalfjes zal moeten blijven smeren, mijn lichaamsgewicht bewoog zich opnieuw een minder goede kant op en bovendien had ik last van een post boek-dip en slaapproblemen later in het jaar. Het was ook niet altijd een even gelukkig 2010: ik heb weer behoorlijk wat gepiekerd, raakte mijn foto's van mijn Indiareis kwijt, heb moeilijke keuzes moeten maken en ben op mijn werk en privé geconfronteerd met mijn zwakheden.
Maar ondanks dat alles was het een goed jaar. Mijn boek kwam uit (Indrukwekkende Vrijheid, nog steeds een aanrader), ik begon te twitteren (nogal tijdrovend, maar wel aanleiding voor het ontstaan van nieuwe vriendschappen), ik schreef heel wat op mijn blog (263 berichten in totaal!), ik ben meer gaan fotograferen, ik heb op verschillende gebieden knopen doorgehakt en initiatief genomen (onder andere op het gebied van kerk), ik heb mogen spreken, ik heb voor het eerst in mijn leven paintball gespeeld en gekanood, ik heb mijn keuken eindelijk geverfd, ik heb goede boeken gelezen en interessante films gezien, goede vrienden van mij zijn getrouwd, anderen hebben een kind gekregen, mijn contact met mijn Eindhovense familie is geïntensiveerd, ik ben voor het eerst in een niet westerse cultuur geweest en wist mezelf te redden in het Midden-Oosten, ik heb eindelijk een koffiemolen aangeschaft en heb eindelijk een paar computerspellen uitgespeeld (okee, dat laatste is niet het meest indrukwekkende wapenfeit van dit jaar, maar ik ben er toch best trots op).
En was ik vorig jaar nog cynisch over mijn verwachtingen op bepaalde gebieden, ondertussen heb ik me gerealiseerd dat dit niet de juiste houding is. Ik moet niet 'het universum' de schuld geven van mijn omstandigheden, alsof onpersoonlijke machten samenspannen om mijn verlangens te dwarsbomen, ik heb een eigen verantwoordelijkheid. En als ik echt verandering wil, op welk gebied dan ook, moet ik niet naar het universum kijken (dat ik niet kan veranderen), maar naar mijn eigen houding, die ik wel zelf (tot op zekere hoogte) kan veranderen. Dat is geen garantie dat ik krijg wat ik verlang, want dat is niet zeker, maar dat is niet aan mij. Wat dat betreft heb ik dit jaar veel geleerd, en ga ik 2011 in zonder cynisme, maar zelfs met een zekere hoopvolle verwachting. Het is een spannend avontuur!
Wat zijn verder mijn (goede) voornemens voor 2011? Pas op, sommige van onderstaande punten zullen schokkend zijn voor mensen die mij goed kennen, andere zijn van minder serieuze aard en weer andere zijn misschien wel erg serieus.
In 2011 zal ik een iPhone aanschaffen. Ja, ik heb de knoop doorgehakt. Niet omdat ik graag bereikbaar wil zijn, maar omdat ik als modern mens wil kunnen opzoeken of de treinen rijden, wil kunnen twitteren dat ik vertraging heb en als ik me verveel spelletjes wil spelen. Oh, en foto's maken. En mailen! En heel misschien ook nog wel een keertje bellen.
Ook zal ik in 2011 een facebookpagina aanmaken. Ook op dat gebied kan ik als modern mens niet achterblijven natuurlijk!
Dat betekent wel dat ik in 2011 goed moet kijken naar mijn internetgebruik en hoe ik kan voorkomen dat ik er het grootste deel van mijn tijd mee bezig ben. Er zijn dingen in het leven die belangrijker zijn. Ik zal vaker proberen de computer uit te zetten en plekken op te zoeken waar ik gewoon met vrienden kan praten, in de natuur kan rondlopen of een goed boek kan lezen.
In 2011 zal ik reparaties laten uitvoeren aan mijn badkamer (stel ik al jaren uit, zoals ik dat ook deed met mijn keuken, maar nu gaat het dan toch echt gebeuren).
Verder ga ik in 2011 op reis naar de Verenigde Staten met een goede vriend, en hoop ik mijn kennissen daar weer te ontmoeten! Dat wordt vast heel bijzonder.
Ook hoop ik in 2011 voor de eerste keer oom te worden, en te genieten van de nieuwe kinderen van vrienden van me.
Ik wil in 2011 de drie nog ontbrekende SF-verhalen voor mijn verhalenbundel afschrijven, en hoop op inspiratie voor een nieuw schrijfproject. Ondertussen blijk ik natuurlijk schrijven voor mijn blog! Dus er komen heel wat woorden van mij op papier te staan.
Mijn goede voornemen voor 2011 is om me weer strenger aan de paleolithische eetwijze te houden (het 'oermensdieet'). Bovendien niet meer zoveel lattes enzo bij de CC en de Starbucks, maar gewoon koffie! En nog maar af en toe een biertje. Ik ben weer wat aangekomen en dat voelt toch niet zo goed. Een gezonde geest in een gezond lichaam is belangrijk.
In dat kader wil ik in 2011 ook eindelijk mijn voornemen om Salsalessen te volgen in praktijk gaan brengen. In mij schuilt een gepassioneerde swinger, en het wordt tijd dat die er uitkomt. Bovendien is dansen een van de weinige vormen van lichaamsbeweging die mij niet aan sport doet denken.
Ik zal ook in 2011 weer veel mooie films gaan kijken (waarbij ik door wil gaan met het kijken van iets meer uitdagende films), spannende spellen spelen en goede boeken lezen. Daarvoor wil ik actief tijd apart zetten.
Ik ben van plan om in 2011 weer een paar conferenties en congressen te bezoeken (zoals het IMPACT-congres in mei, en een of twee weekeindes op L'Abri in Eck en Wiel), vanwege interessante onderwerpen en om nieuwe mensen te ontmoeten.
In 2011 hoop ik op verdere ontwikkeling van mijn reis wat betreft het kerk zijn. Ik ben ervan overtuigd dat het belangrijk is met andere gelovigen op te trekken en elkaar te herinneren aan de onvoorwaardelijke liefde van God. Ik ben benieuwd welke vorm dat dit jaar inneemt. Ik zal in elk geval met mijn vrienden koffie blijven drinken bij de Coffee Company.
Ik wil in 2011 opnieuw actiever de intimiteit met God zoeken. Ik heb de laatste maanden gemerkt dat God actief is in mijn leven, mij verandert en mij laat groeien, ook als ik niet bezig ben met religieus gedrag. Ik heb gemerkt dat Hij mij niet verlaat, ook al twijfel ik en voel ik me soms nauwelijks gelovig. Maar ik weet ook dat ik graag zijn woorden wil blijven horen, en me wil blijven openstellen voor zijn liefde. Dat is de basis voor mijn groei. Het eeuwige leven, zei Jezus al, is dat we Hem kennen. In Hem blijven. Ik wil me daar naar blijven uitstrekken. En ik hoop dat God door mij heen ook tot anderen wil blijven spreken.
En natuurlijk hoop ik op verdieping van vriendschappen en nieuwe contacten. Wat ik me dit jaar weer meer heb beseft is dat het voor een mens niet goed is alleen te zijn. Oh, er is veel lol te beleven in je eentje, en ik zit graag een avond met een goed boek op de bank. Maar het echte genieten doe je met mensen samen: een gesprek, samen lachen, samen Wii-en of samen eten. Dat zijn als het ware de krenten in de pap van het leven. En ik wil me daar actief naar blijven uitstrekken!
En nu heb ik genoeg geschreven voor vandaag. In de keuken staan nog oliebollen en appelbeignets, de PS3 staat klaar en vanavond mijn traditionele nieuwjaarsdagfilmmarathon met dit keer op de planning: superhelden-actie in de X-mentrilogie!