Toen ik eind 2011 met een vriend terugkeek op het voorbijgegane jaar, zei die: ‘Een beter jaar kun je niet wensen’. Ik waagde het toen al dat in twijfel te trekken (vooral omdat ik dat jaar een tijd lang slecht had geslapen en gestrest was geweest). Maar over 2013 kan ik die uitspraak volmondig beamen. 2013 was inderdaad een van de beste jaren van mijn leven. Van tevoren keek ik er wel tegenop. Er moest immers van alles worden georganiseerd in verband met mijn trouwen en de verhuizing van Bianca, en daarbij kwamen ook nog eens verbouwingen aan de riolering, en ik was ook nog eens bezorgd over mijn gezondheid, die met twee aanvallen van wondroos in 2012 klappen had gekregen. Bianca en ik zeiden onder elkaar dat we 2013 zouden uitzitten, maar dat 2014 pas echt ons jaar zou worden. Nou kan dat laatste alsnog gaan gebeuren, maar 2013 was zeker niet minder.
Wat maakte het zo’n goed jaar? Ten eerste natuurlijk dat ik getrouwd ben met Bianca, een geweldige vrouw, bij wie ik echt mezelf kan zijn, die me helpt mezelf te accepteren en tegelijk te blijven groeien, en die ik zelf ook steeds meer zie opbloeien, wat prachtig is om mee te maken. Ons huwelijk was geweldig georganiseerd door onze ceremoniemeesters en goede vrienden Esdor en Paulien, die er een middeleeuws aandoend feest van hebben gemaakt. Veel gasten kwamen verkleed, en de sfeer zat er goed in. Onder andere door de filmmuziek en Disneymuziek die was verzorgd door hun zoon Jafeth. En we trouwden in middeleeuwse kleding! Ons trouwen was voor ons een statement. Als er iemand nog aan twijfelde wat voor ons in ons leven belangrijk zou zijn, dan nu niet meer. Voor ons is de wereld van verhalen, van schoonheid, avontuur en liefde, van betekenis, waar het om draait. En ons huwelijk was een begintoon. De rest van de symfonie van ons leven samen wordt in deze toonsoort gespeeld.
Daarnaast zijn dit jaar twee boeken van mij uitgegeven door uitgeverij Kok. Neptunus is in een nieuwe druk verschenen, met prachtige cover, en ook het vervolg, De Derde Macht, is eindelijk uitgekomen! Heb je ze nog niet gelezen? Waar wacht je dan op! Ik was helemaal blij met de positieve recensie die De Derde Macht kreeg in het Nederlands Dagblad. Heel erg bijzonder, omdat ik de hoop dat ik nog eens een boek zou uitgeven al bijna was kwijtgeraakt. Het was erg bijzonder om mijn eigen boek in de boekwinkel te zien liggen.
Daarnaast ben ik dit jaar blijven schrijven. Ik voltooide mijn fantasyduologie De Krakenvorst (boek 1: Keruga, en boek 2: Kartaalmon), waar ik eigenlijk dacht het hele jaar met het eerste boek bezig te zijn. Ik moet de boeken alleen nog een keer redigeren voor ik ze naar een uitgever toestuur. Daarnaast schreef ik enkele korte verhalen (het verhaal Conquistador plaatste ik in afleveringen op mijn blog), en begon ik met dichten (mijn gedichten verschenen ook op mijn blog). Ik heb ook getekend, en het voelde goed om zo creatief bezig te zijn, dit jaar. Dat ik mijn passie volgde, had de gunstige bijeffecten dat ik beter sliep dan ooit tevoren en stress op mijn werk beter aankon (wat werd bevestigd in het positieve beoordelingsgesprek aan het eind van het jaar). Zelfs de stress rond het organiseren van het trouwen was niet genoeg om mijn slaap ingrijpend te verstoren.
Erg leuk was de kans om op de C.S. Lewis-studiedag op 2 november een workshop te mogen geven over SF-verhalen en C.S. Lewis, en anderen enthousiast te maken over de kracht van de verbeelding. Ik denk ook met plezier terug aan de gesprekken die ik na afloop met mensen voerde. Ik hoop dit soort dingen in de toekomst nog meer te mogen doen.
Op kantoor moest ik helaas afscheid nemen van een heel bemoedigende en positieve leidinggevende, terwijl we midden in een restyling van het Tijdschrift voor Diergeneeskunde zaten. Die restyling is echter goed verlopen, en het Tijdschrift ziet er prachtig uit. Bovendien ben ik nu officieel van functie veranderd, en ben ik nu echt eindredacteur. Dat staat weer goed op mijn CV.
Hoewel Bianca en ik met dingen in huis bezig moesten zijn (gepland en ongepland, zoals de riolering), hebben we ook veel leuke dingen samen gedaan: we zijn naar fantasyfestivals geweest, naar het animatiefestival en de stripdagen, zijn tot twee keer toe naar Londen geweest (waar we niet genoeg van kunnen krijgen), naar de dierentuin (romantisch op dezelfde plek waar ik haar ten huwelijk heb gevraagd), wat minder vaak naar het museum en het theater dit jaar, maar wel weer vaak naar de film. Hoogtepunten van dit jaar waren Les Miserables, Gravity en Frozen. Mooi waren ook de ontmoetingen met internationale vrienden Lisa en Bryan. Bianca en ik hebben samen Doctor Who gekeken en Dharma and Greg. We hebben ook veel gelezen. Ik las onder andere de laatste twee boeken van A Song of Ice and Fire, en het slot van de kronieken van Thomas Covenant, en een aantal klassiekers: Oliver Twist, Hard Times en Great Expectations van Charles Dickens, Jane Eyre van Charlotte Bronte, The Idiot en Demons van Dostoyevski, The Hunchback of Notre Dame van Victor Hugo en Lilith van George MacDonald (lees mijn recensies op Goodreads!). Er ging dit jaar helaas wel een aquarium de deur uit (ik heb er nu nog maar twee), maar er zijn wel weer plannen voor een derde (een paludarium dit keer, en een zeeaquarium ook nog!).
Dit jaar was ook het jaar van mijn definitieve afscheid van de evangelische kerk. Sinds eind april bezoeken Bianca en ik de Church of St John and St Philip in Den Haag, een Anglicaanse kerk. Bianca is er afgelopen oktober gedoopt en samen hopen we in januari belijdenis te doen (confirmation). Het voelt heel goed om bij de diensten te zijn en deel te nemen aan het avondmaal, zonder daar iets voor te hoeven doen. In de preken en in de liturgie staat de liefde van God centraal, en dat doet me goed. Ik heb ook meerdere malen de aanwezigheid van God ervaren tijdens de dienst, op een bijzondere manier. Het voelt nog wat onwennig, maar eindelijk kijk ik er weer naar uit om naar de kerk te gaan, en ben ik niet bang dat er op mijn gevoelige littekens wordt geslagen. De Anglicaanse kerk zou misschien niet iedereen aanspreken, maar voor mij voelt het als thuiskomen.
Wat oorzaak en gevolg is, weet ik niet helemaal, maar ik merk dat ik persoonlijk ook weer gegroeid ben, als mens en in mijn geloof. Aan het begin van elk jaar bid ik om een bijbeltekst. De tekst die ik dit jaar in gedachten kreeg, nog voor ik de vraag helemaal had uitgesproken, was ‘Kom tot mij, allen die vermoeid en belast zijn, en ik zal u rust geven’. Dat is gebeurd, ondanks dat het een stressvol jaar was, onder andere in de Anglicaanse kerk. Maar ik merk dat ik ook mezelf meer ben gaan accepteren. Ik ben leugens die ik over mezelf geloofde gaan doorbreken, ik heb geleerd te accepteren dat het niet verkeerd is hoe ik in elkaar zit, dat ik niet tekortschiet, maar dat ik juist veel te bieden heb. Ik heb geaccepteerd dat ik anders ben, maar dat dit juist iets goeds is. En ik heb geleerd dat ik niet meer zo hard hoef te proberen mezelf te bewijzen, zelfs niet door te schrijven. Ik ben ook boos geworden tegen mensen die voor de zoveelste keer zomaar over mijn grenzen kwamen. En hierdoor merk ik dat het mij de laatste weken ook makkelijker valt weer met God te praten als ik over straat loop, en dat ik zelfs weer enthousiast wordt over de bijbel.
De bijbel lees ik nu met de bril op van het onderscheid tussen ‘transactionele’ en ‘sacramentele’ wereldbeelden. Dat helpt heel veel. Ik heb dat onderscheid geleerd van een van mijn favoriete auteurs, Robert Farrar Capon. Daarover heb ik ook dit najaar nog geschreven op mijn blog. Verder heeft mijn blog dit jaar rust gehad. Ik kwam zelfs minder toe aan het schrijven van filmbesprekingen.
Komend jaar hoop ik echter weer meer filmbesprekingen te kunnen schrijven. En weer wat meer essayachtige blogberichten. De inspiratie stroomt wat mij betreft in elk geval weer.
Ik zal alleen niet zo veel op mijn blog kunnen schrijven als in eerdere jaren, aangezien ik ook andere schrijfplannen heb. Ik wil een fantasyverhaal gaan afmaken waar ik eind 2006 mee bezig was (Stefan’s eerste reis: Het Schaduwzwaard) en misschien beginnen met het vervolg op De Derde Macht: De Stem van Mars. Verder hoop ik een boek te kunnen maken gebaseerd op mijn filmbesprekingen. En ik denk dat mijn recente blogberichten over ‘sacramenteel versus transactioneel’ wel eens tot een groter project kunnen leiden. Al was het maar voor mezelf alleen. Daarnaast ga ik mijn manuscripten van De Krakenvorst voor publicatie gereed maken en een uitgever ervoor zoeken. Op mijn computer staan verder nog mijn boeken Wat Als God Je Verhaal Vertelt? en Het Teken in de Lucht zijn nog niet uitgegeven. Als dat op de een of andere manier ook niet zou gebeuren, wil ik gaan zoeken naar manieren om het zelf te doen, via 'publishing on demand'. Jullie horen er vast meer over in de loop van het jaar.
Daarnaast gaan Bianca en ik dit jaar weer genieten van fantasyfestivals (vier dit jaar: twee keer Fantasyfair, Castlefest en Midwinterfair, en we willen elke keer twee dagen), een antimatiefestival, de stripdagen, een jazzfestival, boekenbeurzen, een reis naar Londen, ontbijten buiten bij Vrij, boekenuitstapjes naar Amsterdam, theater, musicals en musea, en veel films (de Pathepas wordt een must dit jaar, maar eerst hebben we nog de filmbonnen die we als huwelijkscadeau’s hebben gekregen). De nieuwe Spider-Man en X-menfilms staan hoog op ons lijstje, SF-films als Enders’ Game en Jupiter Ascending, de film over Dickens The Invisible Woman en animatiefilms als How To Train Your Dragon 2, en natuurlijk op DVD: Sherlock, seizoen 3. En ikzelf hoop de Mass Effect-games weer te spelen. Op mijn werk blijft het naar verwachting rustig. Er komen geen ingrijpende restylingen aan, maar eerder de kans om de doorgevoerde vernieuwingen te verfijnen. In de kerk zullen we steeds meer een plek vinden.
Ik heb verder eigenlijk geen grote plannen komend jaar. Ik ervaar het zelf eigenlijk als ruimte en verwachting, als een opening waar God mogelijkheden in kan zaaien. Nu ik van mezelf heb omarmd dat ik niet passief ben, maar juist heel bewust leef (ik ben alleen passief in de ogen van mensen die vooral praktisch denken), ben ik benieuwd wat er allemaal op mijn pad komt. Ik weet dat ik dromen heb die zo groot zijn dat ik ze zelf niet in vervulling kan brengen, maar waarvan ik wel geloof dat God me daarin beloftes heeft gegeven. Als hij me in contact kon brengen met een geweldige vrouw als Bianca en me zo ver kon krijgen dat ik met haar zou trouwen, kan hij nog veel meer tot stand brengen. Het kan ook dat van die dromen niets uitkomt. Mijn toekomstverwachting op langere termijn is toch al niet positief. Ik las laatst ook het bericht dat het broeikaseffect ernstiger is dan verwacht en dat in 2100 de gemiddelde temperatuur op Aarde 4 graden gestegen zou zijn. De temperatuurtoename zal echter al eerder desastreuze consequenties hebben. Ook voor ons in het westen. Ik weet niet of ik oud zal worden, ik weet niet of ik mijn pensioen zal halen. Ik weet alleen dat ik van dag tot dag wil leven in het geloof dat ik geliefd ben, dat het leven en de wereld waardevol zijn en dat schoonheid, waarheid en intimiteit betekenis hebben, omdat ze God zichtbaar maken. En dan is elke dag er een.
Wat de bijbeltekst voor dit jaar zal zijn, weet ik nog niet. Daar wil ik binnenkort God om vragen. Maar eerst het vervolg van ‘badjasdag’, met Star Wars I, II, en III. Een geeky begin van een heel nieuw jaar!
