We hebben niet veel nodig
om onszelf te zijn. De zon
Niet meer zo warm als 's middags.
Een tafel op straat. Buiten
Bij het water. Ruisende bomen.
Een paar houten stoelen de trap
afgetild. Een pan spaghetti.
Een fles wijn. Schone glazen.
En vrienden die je leven delen.
Bekend zijn met je gebreken,
maar je accepteren. En jij hen.
Samen lachen. Serieuze vragen.
Tot het donker wordt. De stad
zwijgt net als jij voldaan.
Maar niemand wil al afscheid
nemen, slapen, het moment verbreken.
Geluk is nog niet eeuwig.
