Hebben jullie me gemist?
Eerst was ik in India, en kon bijna drie weken niet bloggen. Nu had de harddisk van mijn laptop het begeven. Ja, zelfs een MacBook (ook wel 'My preciousss' genoemd) vertoont wel eens kuren. Net als met meteorietinslagen, ruimteoorlogen en beten van radioactieve spinnen denk je dat zoiets altijd iemand anders overkomt. Mensen raden me al tien jaar aan regelmatig backups te maken. En af en toe deed ik dat ook wel. Meer af dan toe, om eerlijk te zijn. Maar ik had dan ook nooit een kapotte schijf gehad. Tot nu toe dan. Terwijl ik bezig was een mail op te stellen, begon mijn computer te ratelen en sissende geluiden te maken (dan schrik je wel, zal ik je vertellen). Vervolgens liep hij vast en kreeg ik hem niet meer opgestart. Een snelle zoektocht op het internet bij mijn jongste broer leerde ons dat dit probleem vaker voorkomt bij een klein percentage van deze generatie MacBooks. Apple had de garantie er zelfs voor verlengd. Schrale troost. Ik kreeg van Apple wel een nieuwe harddisk, maar de gegevens op de oude waren reddeloos verloren. In een digitale wereld zoals die waarin wij leven is dat een ramp. Nu wilde het toeval dat vrij kort voor ik naar India vertrok mijn jongste broer bij mij langs was gekomen en me had gedwongen een backup te maken van 'mijn documenten'. Dat had ik toen dus maar gedaan. Mijn boeken (ook de ongepubliceerde), korte verhalen, artikelen en foto's waren dus niet verloren. Behalve de foto's uit India. Daar had ik nog geen kopie van gemaakt en wat overhaast had ik ze ook van mijn fotocamera verwijderd. Behalve de tien foto's die ik op mijn blog heb geplaatst, heb ik er dus geen meer. Ik heb mijn lesje daardoor wel geleerd. Toen ik mijn computer ophaalde bij de iCentre heb ik dus gelijk maar het nieuwe besturingssysteem (voor de kenners: Snow Leopard) erbij aangeschaft (met de nieuwe iLife en iWorks, tja, prijzig), dat ervoor zorgt dat er een backup wordt gemaakt elke keer als ik mijn externe harddisk aankoppel. Timemachine heet die functie. Ik hoop niet plotseling een Morlock eruit tevoorschijn te zien komen. The Doctor mag wel. (Tja, je bent een geek of je bent het niet). En ik ga al mijn verhalen en artikelen op een CD of memorystick zetten en ergens anders opslaan. Je weet het immers maar nooit. En gelukkig heb ik tijdens mijn India-reis een dagboek bijgehouden van mijn ervaringen, dus ik heb nog iets waar ik mijn herinneringen aan kan ophangen.
Maar goed, jullie weten nu dus waarom het weer meer dan twee weken stil was op mijn blog.
Zo stil zal het van nu af aan niet meer zijn, maar ook niet zo luidruchtig als voor mijn reis. Ik zal namelijk waarschijnlijk door de weeks niet meer zo veel schrijven. Er moeten immers ook andere dingen gebeuren. Zoals wat eerder naar bed gaan. Ik het weekeinde zal ik echter op deze plek mijn overdenkingen en bespiegelingen de wereld blijven inslingeren. De afgelopen weken heb ik een paar keer gedacht: hee, daar wil ik wat over schrijven, om dan tot de ontdekking te komen dat ik het niet kon. Nu kan het weer, dus maak jullie borst maar nat!
