donderdag 18 augustus 2016

Gedicht: Augustus

Augustus

Koude lucht streelt mijn wangen, doet
ze gloeien. Ik hap naar adem
van de schrik. Zo fris, mijn longen
zetten uit en vitaliteit 
bereikt het kleinste adertje.
Op vierkante tegels liggen 
oranje bessen als eersten 
van de oogst. Bloemen hangen en 
worden bruin. Ik zie nog
blote benen op het station
maar ook steeds meer sjaaltjes. Ik dacht 
dat het nog volop zomer was, 
lucht blauw, de bomen vol en groen.
De zon is heet zoals altijd. 
In de schaduw regeert echter
de herfst. Een nieuwe kringloop start.