Ik heb een bekentenis te doen: ik heb al sinds mijn vroege jeugd een zwak voor korstmossen. Vraag me niet waarom. Of juist wel, maar wees er dan wel op voorbereid dat je een lang, lang verhaal te horen krijgt over de boeiende samenwerking tussen algen en schimmels, de plekken waar korstmossen overleven (in woestijnen en op de zuidpool), de verre familieleden van mij die biologen waren en op korstmossen waren gepromoveerd, het beeld uit een boek over insecten van het laatste leven op Aarde: een kever op een stukje korstmos, de manier waarop je aan het soort korstmos kunt zien of de lucht schoon is of vervuild, de uren die ik achter de bank met de encyclopedie doorbracht om over korstmossen te lezen, en de foto's die ik van korstmossen maak. In Amerika kwam ik ook korstmossen tegen, en ik kon het niet nalaten ze op de gevoelige plaat (of chip) vast te leggen.
En als toegift iets heel anders, maar ook van dichtbij gefotografeerd. Kijk naar de rimpeltjes in zijn (of haar) vleugels! Ook prachtig.
