'De groene toren' verschenen, verhalen in 'Verhalen Vertellers 4', 'Sintel 5' en 'Poe in de polder', tal van recensies en nieuwe projecten

Hoeveel kun je in twee maanden proppen? Het einde van 2021 bleek voor mij behoorlijk vol met schrijfgerelateerde activiteiten. Het belangrijkste was natuurlijk dat mijn dystopische novelle 'De groene toren' uitkwam bij Uitgeverij Macc! Mijn 22e boek heeft een bijzonder verhaal. Ik begon er namelijk als tiener al aan het te schrijven. Ik kwam toen op de helft, maar heb het manuscript weggegooid. Het idee bleef echter knagen en ik kreeg er spijt van dat ik een verhaal helemaal kwijt was geraakt. Een paar jaar geleden besloot ik het boek dan maar opnieuw te schrijven. Ik had natuurlijk heel wat meer schrijfervaring opgedaan. Ik kon ook mooi aansluiten bij een ontwikkeling in de maatschappij waar ik me zorgen om maak, namelijk de tirannie van het onderbuikgevoel. Wat als je niet mag afwijken van het gemiddelde? Wat als je anders uit de groene toren wordt gezet? Mijn boek is te bestellen bij Uitgeverij Macc en elke (online) boekwinkel. 

In de officiële boekpresentatie van mijn boek 'De groene toren' en 'Thorsen & Daine - Prinsessen van Caïgha' van Theo Barkel vertelt Theo waarom het verschijnen van zijn boek een droom is die uitkomt en ik vertel iets over de bijzondere geschiedenis van 'De groene toren' en waarom dat verhaal zo actueel is.

'De groene toren' staat ondertussen ook op Hebban https://www.hebban.nl/boek/de-groene-toren en op Goodreads https://www.goodreads.com/book/show/59630387-de-groene-toren dus als je van plan bent het boek te lezen kun je het daar aangeven - en na afloop kun je een beoordeling of een recensie achterlaten.

Maar dat was niet de enige publicatie van de afgelopen maanden. Zo werd ook het e-book van 'Het denkende woud' officieel gelanceerd. Ik was live om daarover te vertellen. Daarbij ging ik dieper in op hoe ik mezelf uitdaag als schrijver, onder andere door te schrijven in verschillende genres (YA in 'Het denkende woud') en in verschillende vormen (2e persoon in 'Hoeder van de vulkaan'). 

Tenslotte kwam mijn fantasyroman ‘Hoeder van de vulkaan’ uit als een luisterboek!

 

Ook wat de korte verhalen betreft mocht ik niet klagen de afgelopen maken. Zo verscheen Fantastische Vertellingen nummer 60. Deze uitgave heeft een flink formaat (160 pagina’s). Van mij staan er drie recensies in en een verhaal: ‘Het hek’. Twee broers gaan twintig jaar na hun eerste reis in Schotland terug naar het kasteel dat ze toen bezochten … Met prachtige illustraties! Je kunt een los nummer bestellen, maar een abonnement is ook heel leuk!

Daarna kwam de nieuwe bundel 'Verhalen vertellers 4' uit. Hierin staan twee verhalen van mij. De eerste is mijn SF-verhaal 'De Gaten', over een waterplaneet waar biologen ontdekken dat de diepe gaten niet zo uitgestorven zijn als ze leken. Het tweede is'Kweekvlees', dat ik schreef samen met Theo Barkel en waarin de hoofdpersonen uit 'De Quantumdetectives' hun opwachting maken. Het verhaal begint als een van hen een menselijk oor aantreft in een hamburger. De bundel is nu te bestellen, onder andere via de website van Macc. Theo Barkel introduceerde de bundel in dit filmpje en in dit filmpje stellen de schrijvers die bijdroegen aan de bundel hun verhalen aan je voor. Ikzelf lees een fragment voor van 'De gaten' en samen met Theo Barkel van 'Kweekvlees'.

Waar ik heel trots op was, was dat ik een bijdrage mocht leveren aan 'Sintel 5'. Mijn verhaal 'Wedloop' is het eerste verhaal dat ik schreef over sport. Twee hardlopers beginnen aan een race op een wel heel bijzondere baan. Bestel hier: https://www.sinteltijdschrift.nl/bestellen/.

En op de valreep was ook nog de bundel 'Poe in de polder' te bestellen. In deze bundel met verhalen, geïnspireerd door Edgar Allan Poe staat ook mijn verhaal 'Alleen met elkaar'. In een pandemie trekken rijke mensen zich terug op een verbouwd booreiland, van alle luxe voorzien. Maar ontsnappen aan ziekte kunnen ze er niet ...

Ook vermeldenswaard is dat ik in de publieksverkiezing van Edge.Zero de zevende plek bereikte! En verschillende lezers hadden mooie dingen te zeggen over mijn verhaal ‘Het paradijs gevonden’!

 

Ik was in november weer te gast op het YouTube-kanaal van MenMar Dolman - dit keer hadden we het over de verschillen tussen plots voor SF-verhalen en die voor fantasyverhalen. Kun je het plot van een fantasyverhaal ombouwen tot een SF-verhaal? En andersom?

De tweede keer dat ik aanschoof op het kanaal van Schrijver Omnia was in december en we spraken over de ontwikkeling van het sciencefictiongenre, hoe het er nu voorstaat, en de verschillen tussen klassieke SF en moderne SF.

Het nieuwe Maccazine staat ook weer online! Voor deze editie interviewde ik Joke Adam in verband met haar nieuwe boek 'De valsspeler' en je leest ook meer over de verhalen in 'Verhalen vertellers 4'.

 

 

Veel mensen lazen in november en december een van mijn boeken. Zo kwam de eerste recensie van 'De groene toren' van Ferry Visser. Hij noemt het boek 'Een meer dan interessante pageturner'. Afhankelijkheid is volgens hem een belangrijk thema in het boek. 'Het is belangrijk om niet naar de kracht en onafhankelijkheid van iemand te kijken maar naar de kwetsbaarheid en de afhankelijkheid. Alleen dan kan er een eenheid ontstaan. Dat laat het verhaal van ‘De Groene toren’ zien en toont het meesterlijke verteltalent van Johan Klein Haneveld.'

Daarna verscheen een enthousiaste recensie van 'De groene toren' op Hebban. 'De metaforische grondgedachte van de dystopische maatschappij .. is tegelijk eenvoudig en oorspronkelijk,' schrijft collega-auteur Frank Van Dongen. 'Ik ben het niet eerder zo tegengekomen in de toekomstliteratuur.' Hij vervolgt: 'De Groene Toren is anders dan andere dystopische romans die ik heb gelezen, subtieler en realistischer dan zo veel boeken en films in dit genre die ‘over the top’ zijn ... De eenvoud van het verhaal en het perspectief dat volledig bij de hoofdpersoon ligt, dragen bij aan de overtuigingskracht van het boek.'

'Het denkende woud' werd door lezers niet vergeten. Zo vond ik een mooie recensie op Modern Myths. Volgens de recensent leest het boek 'als een trein door de prachtige, soms grappige omschrijvingen en het fijne taalgebruik. Het leest makkelijk weg, zonder kinderlijk te worden. Hierdoor zal jong en oud zich ermee vermaken. En dat is een knappe prestatie van de schrijver!' Daarnaast heeft het boek 'een duidelijke, krachtige boodschap met een kritische noot over de huidige maatschappij.'

Jos Lexmond recenseerde 'Het denkende woud' voor de NCSF. Hij heeft ervan genoten. 'Johan weet wat hij doet en kan verhalen vertellen én dat wisten we al. Als je al 21 boeken gepubliceerd hebt, dan is dat op zich al bewijs genoeg.' Volgens hem is ‘Het denkende woud’ spannend en intrigerend en valt het onder de milieufictie. Hij besluit: 'Dus oud en jong… aanschaffen en huiver mee van wat de mens de wereld nog meer aan kan doen.'

Er stond ook een mooie bespreking van 'Het denkende woud' op Goodreads. Deze lezer was aangenaam verrast! 'Johan Klein Haneveld laat opnieuw zien er een meester in te zijn boeiende werelden neer te zetten die nieuwsgierigheid opwekken en tot denken aanzetten. Het verhaal dat zich in Het Denkende Woud afspeelt in deze wereld is bovendien bijzonder genuanceerd.' En hij vindt nog een ander aspect een groot pluspunt: 'De aanwezigheid van een hoofdpersonage die ace/aro is is bovendien niet alleen goede representatie, maar houdt ook de cringy romances die ik vaak zie in andere YA op afstand.'

Nog een volgende lezer besprak 'Het denkende woud'. Hoewel ze de karakters en de plotwendingen niet zo bijzonder vond, was ze over één aspect wel heel enthousiast. 'Een van de sterkten van de auteur is zijn beschrijvingen. Dit gebeurt niet overdadig; vaak heeft hij maar een paar zinnen nodig om me de omgeving voor me te laten zien.' Het verzinnen van nieuwe werelden blijkt een van mijn talenten. 'De setting van mensen die in een woud wonen, maar toch qua technologie verder zijn dan jagers en verzamelaars was nieuw voor mij. De wereldbouw vond ik dan ook verfrissend.' 

De Biblion-recensie voor 'Het denkende woud' is ook erg positief. 'Het verhaal begint spannend en nodigt uit tot lezen ... Het verhaal speelt in een nieuwe wereld die beeldend is beschreven met een ecologische boodschap. De spanning blijft en het slot is afgerond. Fijn boek voor lezers vanaf ca. 15 jaar.' 

'De mens een sprinkhaan', mijn mini-boekje dat verscheen bij St. Fantastische Vertellingen, ontving ook een uitgebreide recensie. Over het eerste verhaal schrijft de recensent: '‘De soldaat die koningin werd’ behoort tot een van de beste verhalen van deze veelzijdige auteur (tot nu toe)!' en over het tweede: 'In mijn ervaring is dit een sleutelverhaal in het werk van Klein Haneveld.' Kortom: 'Voor iedereen die houdt van gelaagde scifi verhalen waarin menselijkheid en uniek zijn een belangrijk onderwerp zijn is dit boekje een aanrader.'

Een lezer ontdekte mijn boek 'Scherven vol ogen' en schrijft erover op Goodreads: 'Johan Klein Haneveld heeft een levendige fantasie, zo blijkt uit dit boek dat ik het best kan omschrijven als horror scifi. Hij weet die fantasie vervolgens ook heel nauwkeurig uit de doeken te doen zodat je weet hoe het leven in het door water overstroomde Nederland in 2080 is. En dat is niet best.' Een punt van kritiek is dat die nauwkeurigheid de vaart een beetje uit het verhaal haalt, maar: 'Aan het open einde maakt Johan het toch nog spannend.'

Verder vond ik een mooie bespreking van 'Hoeder van de vulkaan' op Goodreads! 'Mooi verhaal, neergezet in een bijzonder perspectief! Het is natuurlijk geïnspireerd op NK Jemisins Broken Earth serie, maar zo zie je maar hoe dat soort inspiratie tot nieuwe toffe dingen kan leiden.'

Er stond ook een recensie van mijn roman 'IJsbrekers' op Bol. Deze lezer is enthousiast over mijn verhaal. 'Johan heeft een passie voor de onderwaterwereld, dus ik snap helemaal dat zijn verhaal in deze reeks zich op Europa afspeelt. Zijn passie komt terug in de meermannen en meerminnen en zijn eigen wetenschappelijke achtergrond sijpelt door in Michelle Dijon. Dat geeft het boek extra persoonlijkheid mee.'

Een recensie van Fantastische Vertellingen nr 60 noemt mijn verhaal 'Het hek' ten slotte 'een fijn spookverhaal, niet geschikt voor mensen met claustrofobie.'

Gelukkig kon ik de afgelopen maanden ook mijn schrijven weer oppakken. Zo voltooide ik mijn manuscript van 'De jongen die met geesten sprak'. Ik ben er vervolgens twee keer doorheen gegaan. Uiteindelijk bleven er 38.279 woorden over, een lange novelle. Dit leek me echt iets voor de 'Snuffel-reeks' van St. Fantastische Vertellingen. Ik heb het opgestuurd en hoop dat de uitgever het inderdaad geschikt vindt voor publicatie.

Een ander leuk project is een nieuwe verhalenbundel die ik samenstel. Het idee kreeg ik begin vorig jaar: wat als er een bar was tussen alle parallelle universa in, die maar voor één persoon, Paul, toegankelijk was? Wat als hij daar allemaal varianten van zichzelf tegenkwam, de een van een Aarde waar dinosauriërs nog leven, de ander van een Aarde waar de computer nooit is uitgevonden, de ander van een Aarde waar magie bestaat? Welke verhalen zouden daar worden verteld? Ik vroeg een groep schrijvers of ze aan dit project wilden meewerken. Het enthousiasme was groot en ik heb in totaal 33 verhalen ontvangen! Ik ga ze nu lezen en redigeren. Het is de bedoeling dat 'De bar met de duizend deuren' later dit jaar nog verschijnt bij Uitgeverij Macc!

Daarnaast heb ik de ingezonden verhalen gelezen voor de Fantasy/SciFi schrijfwedstrijd van Godijn Publishing. Dit jaar was het thema 'Afvalligen'. Het was zoals altijd bijzonder om te zien wat alle schrijvers met het thema hadden gedaan. Later in januari gaan we de definitieve rangorde bepalen en op 5 maart volgen de uitslag en de publicatie van de verhalenbundel, op de GP Fantasy/SciFi-dag!

Verder zal ik op 19 februari aanschuiven in het panel over 'cli fi' op de Middag van het Fantastische Boek in Utrecht. Op het kanaal Schrijven Omnia zullen weer video's verschijnen en ik zal ook te gast zijn op het kanaal van Robin Rozendal. Ik ga ook weer van start met een nieuw schrijfproject: een grote SF-roman over vluchtelingen die een nieuwe samenleving opbouwen op een ruimtestation, maar die daarbij merken dat aan het verleden ontsnappen aar wat moeilijk is

In mijn volgende tweemaandelijkse blogbericht vertel ik jullie er meer over!