De eerste maand had ik nog moeite om een goede manier van werken te vinden voor mijn blog. Ik plaatste wetenschapsnieuws en links, en probeerde het thema van mijn vorige blog weer centraal te stellen, maar dat bleek te beperkend. Ik besloot uiteindelijk te gaan voor een combinatie van overdenkingen (soms in de vorm van series), film- en boekbesprekingen en opsommingen van interessante links. Daarnaast plaatste ik berichten met foto’s. De eerste maanden zelfs gemiddeld een keer per dag. Mijn vrouw merkte wel eens op dat ze zich toen ze mijn blog voor het eerst las, afvroeg wanneer ik eigenlijk sliep. Het was ook wat te veel. Na mijn Indiareis in 2010 en de publicatie van mijn boek raakte ik in een dip en schreef ik een tijdje niet. Gelukkig lukte het me dit keer wel om de draad weer op te pakken. Om potentiële lezers van mijn berichten te bereiken had ik ondertussen Twitter ontdekt. Later kwam Facebook daar ook nog eens bij. Er ontstonden vaste tradities op mijn blog, zoals het ‘nieuwjaarsbericht’, waarin ik terugkeek op het afgelopen jaar en vooruitkeek naar het volgende jaar. En het ‘valentijnsdagbericht’, dat ik plaatste om mijn frustratie met die dag te uiten zolang ik zelf nog vrijgezel bleef. En de traditie van wel erg lange filmbesprekingen, tussen de 2500 en 3000 woorden. Tja, wie mijn blog bezoekt, weet ondertussen wel wat hij of zij kan verwachten, hoop ik.
Het is interessant, vind ik, berichten uit die eerste jaren weer te lezen. Ik herken veel van de thema’s waar ik nog steeds mee bezig ben: de liefde van God, de betekenis van vrijheid, worstelingen met de kerk, en analyse van mijn onzekerheden. Maar ik kan ook zien dat ik in die jaren een stuk verder ben gekomen op de toen ingeslagen weg, en dat er zich steeds nieuwe perspectieven aandienden van waaruit ik deze onderwerpen kon bezien. Zo deed op een bepaald moment het thema van het ‘Grote Verhaal’ de intrede, geïnspireerd door de kracht van verhalen om de overtuigingen en verlangens van mensen om te vormen. Dit leidde tot de langste serie berichten op mijn blog in het najaar van 2011 (‘Terug naar de basis’). En deze serie berichten is weer de basis voor een nieuw boek dat ik schreef in 2012, en waar nu een uitgever interesse in heeft (als het mij lukt het te herschrijven). De naam van mijn blog veranderde ik in de titel die je hierboven kunt zien staan. In 2013 werd ik geboeid door het verschil tussen een transactioneel wereldbeeld en een sacramenteel wereldbeeld, en ook dat werd het uitgangspunt voor enkele series van berichten en overdenkingen.
Sinds het najaar van 2012 ben ik me ook weer intensiever gaan bezighouden met het schrijven van fictie. Zo voltooide ik mijn project van SF-verhalen over de eindtijd, en mijn fantasyduologie ‘De Krakenvorst’ (dat ik nu naar uitgevers heb opgestuurd). Deze nadruk op fictie leidde ertoe dat ik minder tijd had voor mijn blog. De berichten met foto’s en links hadden al het onderspit gedolven, en ik concentreerde me nu op de filmbesprekingen. Daarnaast publiceerde ik een SF verhaal in delen, mijn persoonlijke boeken en films top 25, en begon ik met het publiceren van gedichten. Verder ging ik boeken recenseren op Goodreads. De frequentie van berichten op mijn blog is ondertussen gedaald tot drie of vier per maand. Veel beter vol te houden dan toen het er nog dertig waren. Hoewel ik minder schrijf voor mijn blog, merk ik bij mezelf nog steeds bij sommige films het onbedwingbare verlangen er een bespreking over te schrijven, en ook de inspiratie voor gedichten is nog niet opgedroogd. Voorlopig zal mijn blog dus op dezelfde voet blijven doorgaan. En wie weet welke transformatie hij doormaakt in de toekomst! Ik kan het niet voorspellen. Het enige dat ik weet is dat ik blij ben een plek te hebben op het internet om mijn hart te kunnen luchten, en ik ben er trots op dat al 52 mensen hebben aangegeven een volger te zijn van mijn blog. Op naar het volgende lustrum!
