Het thema van de boekenweek dit jaar ligt dicht bij mijn hart. Natuurliefhebber ben ik al van jongs af aan. Niet voor niets heb ik vier aquariums die ik met liefde verzorg, fotografeer ik graag bloemen en ben ik verslaafd aan de BBC-natuurdocumentaires. Ik ben ook nog eens bezorgd over de manier waarop we als mensen met onze levende omgeving omgaan. Het uitsterven van soorten en het voortschrijden van door mensen veroorzaakte klimaatverandering geeft me soms nachtmerries. In mijn verhalen speelt de natuur daarom een belangrijke rol. Door lezers in hun verbeelding te laten delen in de schoonheid van de natuur, hoop ik ze te overtuigen de natuur die hen omringt meer te beschermen.
Over de schoonheid van de natuur schreef ik bijvoorbeeld uitgebreid in 'Het boek van de natuur', een bundel over de relatie tussen het christelijke geloof en de schepping onder redactie van René Fransen en Reinier Sonneveld. In deze bundel, verschenen in 2011, publiceerde ik dertien foto's van mijn hand met daarbij overdenkingen over de natuur. De foto hierboven staat bijvoorbeeld op pagina 42. 'Het boek van de natuur' is te bestellen via Bol.
Mijn debuutroman 'Neptunus' speelt zich af in de ruimte, maar ook daar valt genoeg natuurlijke schoonheid te ontdekken. Zo verkennen de hoofdpersonen via een robotwagen de Neptunusmaan Triton. 'Het leek alsof ze vanuit het ruimteschip op de woeste vlakte keken en dat was een bizarre ervaring. De hemel was diep donkerblauw en er waren sterren in te zien. De zon was een fel gloeiend puntje dat een zwak licht verspreidde. De grond was bruin en bedekt met witte stofdeeltjes. Overal om hen heen lagen stenen, variërend in grootte. In de verte waren enkele enorme rotspieken te zien. De bodem liep in de richting van die pieken langzaam af en eindigde in een enorme kloof. In de tegenovergestelde richting was aan de horizon een blauwachtig meer te onderscheiden. Recht naar voren leek de steenachtige vlakte zich tot in het oneindige uit te strekken.'
Ook lezen? Bestel bij mij een gesigneerd exemplaar!
In de korte thriller 'Het wrak' speelt de natuur onder water een rol. De hoofdpersoon maakt zich in 2002 al zorgen over het afsterven van koraal, dat nu nog steeds niet tot staan is gebracht. 'Het witgebleekte dode koraal vormde een scherp contrast met de veelkleurige begroeiing eromheen. Zwart met witte visjes schoten heen en weer tussen de afgestorven takken. Zacht wiegend wier woekerde tussen de overgebleven sponzen en koralen. Kelly Jameson zuchtte, terwijl ze haar waarneming op haar watervaste notitieplankje schreef. De algenwoekering en de sterfte van de koraaldiertjes baarden haar grote zorgen. Was het een gevolg van het broeikaseffect? Van milieuverontreiniging? Of misschien van een mysterieuze bacil? Niemand die het antwoord wist. Kelly zelf was ervan overtuigd dat het te wijten was aan de zorgeloze manier waarop de mensen met hun leefomgeving omgingen. Waarschijnlijk kwam men er pas achter hoe bijzonder het ecosysteem van het koraalrif was, als het al was verdwenen.'
'De derde macht' is gesitueerd op Mars, dat door mensen langzaam leefbaar wordt gemaakt. In de diepe ravijnen op de rode planeet krijgt de natuur vrij spel en de hoofdpersonen reizen door bijzondere landschappen. 'In de loop van de middag had de rivier het dal achter zich gelaten. Direct werden de oevers breder en vlakker. Wel lagen er grote rotsblokken, waar ze omheen moesten sturen. Eén keer versperde een omgevallen sequoiastam de doorgang en moesten de trucks een omweg maken door het naaldwoud. De stroom kwam steeds dichter bij de zuidelijke wand van Ius Chasma. Als de begroeiing even wegviel, zagen ze in de verte een roodbruine band langs de horizon. Het was moeilijk te geloven dat de steile rotswand op sommige plekken bijna zeven kilometer hoog was. Karen werd er stil van. Ook Volkher kon het uitzicht waarderen. 'Dat wordt nog eens een paradijs voor bergbeklimmers', voorspelde hij.'
Wil je dit boek lezen? Je kunt bij mij een gesigneerd exemplaar bestellen.
De wereld van Kartaalmon in mijn fantasytweeluik 'De Krakenvorst, boek 1: Keruga' en 'De Krakenvorst, boek 2: Kartaalmon' is relatief onontgonnen. Er zijn grote gebieden waar de invloed van de mens nog niet te merken is. 'Frelik keek achterom. Hij was al ver geklommen. Hij kon beneden zich het hele dal zien liggen, als een wereld in het klein. In het midden stroomde een smal wit beekje. Waar de vallei halverwege vlakker werd, veranderde het water in een zwarte stroom die in brede lussen tussen het felle groen door slingerde. In de luwte van vierkante en driehoekige rotsblokken staken spichtige berken en gebochelde dennen hun takken als kronkelende armen de lucht in. Verder waren de hellingen bedekt met pollen dwergwilgen en compacte struiken met roze bloemen. Daarboven rezen donkere rotswanden op, als de boegen van schepen in een groene zee. Dicht bij de lucht smolten ze samen tot steile kammen en scherpe pieken, wit bepoederd met verse sneeuw.'
De twee boeken van de duologie 'De Krakenvorst' kun je bestellen via Bol of via de webshop van de uitgever.
In mijn verhalenbundel 'Conquistador' steek ik mijn bezorgdheid over de natuur en onze invloed daarop niet onder stoelen of banken. Zoals in het verhaal 'Afdaling' waarbij de hoofdpersoon naar de bodem van de oceaan reist. 'Lucia concentreerde zich op haar sonar. Elke toon die ze uitstootte, werd gevolgd door een web van weerkaatsingen. Haar visuele hersenschors was nu zo geconfigureerd dat ze die in beelden kon omzetten. De zwarte zee werd transparant. Ze zag wolken doorschijnende kwallen die ze met een slag van haar vinnen wist te omzeilen, een lap plastic, golvend in een onderzeese stroming alsof hij leefde, een kabel met een boei eraan, volledig overdekt met zeepokken, drie ziekelijk ogende vissen die zigzaggend bij haar vandaan schoten en nog meer kwallen, traag pulserend. Niets groters. Na twintig minuten werd de zee leeg. Lucia's ogen registreerden een paar geelwitte flitsen als sterren, maar ze kon onmogelijk afleiden hoe ver weg of dichtbij die waren. Toen ze haar straallamp activeerde, zag ze in de lichtbundel slechts stofdeeltjes.'
'Conquistador' kun je bestellen via Bol of via de webshop van de uitgever.
Over de schoonheid van de natuur schreef ik bijvoorbeeld uitgebreid in 'Het boek van de natuur', een bundel over de relatie tussen het christelijke geloof en de schepping onder redactie van René Fransen en Reinier Sonneveld. In deze bundel, verschenen in 2011, publiceerde ik dertien foto's van mijn hand met daarbij overdenkingen over de natuur. De foto hierboven staat bijvoorbeeld op pagina 42. 'Het boek van de natuur' is te bestellen via Bol.
Mijn debuutroman 'Neptunus' speelt zich af in de ruimte, maar ook daar valt genoeg natuurlijke schoonheid te ontdekken. Zo verkennen de hoofdpersonen via een robotwagen de Neptunusmaan Triton. 'Het leek alsof ze vanuit het ruimteschip op de woeste vlakte keken en dat was een bizarre ervaring. De hemel was diep donkerblauw en er waren sterren in te zien. De zon was een fel gloeiend puntje dat een zwak licht verspreidde. De grond was bruin en bedekt met witte stofdeeltjes. Overal om hen heen lagen stenen, variërend in grootte. In de verte waren enkele enorme rotspieken te zien. De bodem liep in de richting van die pieken langzaam af en eindigde in een enorme kloof. In de tegenovergestelde richting was aan de horizon een blauwachtig meer te onderscheiden. Recht naar voren leek de steenachtige vlakte zich tot in het oneindige uit te strekken.'
Ook lezen? Bestel bij mij een gesigneerd exemplaar!
In de korte thriller 'Het wrak' speelt de natuur onder water een rol. De hoofdpersoon maakt zich in 2002 al zorgen over het afsterven van koraal, dat nu nog steeds niet tot staan is gebracht. 'Het witgebleekte dode koraal vormde een scherp contrast met de veelkleurige begroeiing eromheen. Zwart met witte visjes schoten heen en weer tussen de afgestorven takken. Zacht wiegend wier woekerde tussen de overgebleven sponzen en koralen. Kelly Jameson zuchtte, terwijl ze haar waarneming op haar watervaste notitieplankje schreef. De algenwoekering en de sterfte van de koraaldiertjes baarden haar grote zorgen. Was het een gevolg van het broeikaseffect? Van milieuverontreiniging? Of misschien van een mysterieuze bacil? Niemand die het antwoord wist. Kelly zelf was ervan overtuigd dat het te wijten was aan de zorgeloze manier waarop de mensen met hun leefomgeving omgingen. Waarschijnlijk kwam men er pas achter hoe bijzonder het ecosysteem van het koraalrif was, als het al was verdwenen.'
'De derde macht' is gesitueerd op Mars, dat door mensen langzaam leefbaar wordt gemaakt. In de diepe ravijnen op de rode planeet krijgt de natuur vrij spel en de hoofdpersonen reizen door bijzondere landschappen. 'In de loop van de middag had de rivier het dal achter zich gelaten. Direct werden de oevers breder en vlakker. Wel lagen er grote rotsblokken, waar ze omheen moesten sturen. Eén keer versperde een omgevallen sequoiastam de doorgang en moesten de trucks een omweg maken door het naaldwoud. De stroom kwam steeds dichter bij de zuidelijke wand van Ius Chasma. Als de begroeiing even wegviel, zagen ze in de verte een roodbruine band langs de horizon. Het was moeilijk te geloven dat de steile rotswand op sommige plekken bijna zeven kilometer hoog was. Karen werd er stil van. Ook Volkher kon het uitzicht waarderen. 'Dat wordt nog eens een paradijs voor bergbeklimmers', voorspelde hij.'
Wil je dit boek lezen? Je kunt bij mij een gesigneerd exemplaar bestellen.
De wereld van Kartaalmon in mijn fantasytweeluik 'De Krakenvorst, boek 1: Keruga' en 'De Krakenvorst, boek 2: Kartaalmon' is relatief onontgonnen. Er zijn grote gebieden waar de invloed van de mens nog niet te merken is. 'Frelik keek achterom. Hij was al ver geklommen. Hij kon beneden zich het hele dal zien liggen, als een wereld in het klein. In het midden stroomde een smal wit beekje. Waar de vallei halverwege vlakker werd, veranderde het water in een zwarte stroom die in brede lussen tussen het felle groen door slingerde. In de luwte van vierkante en driehoekige rotsblokken staken spichtige berken en gebochelde dennen hun takken als kronkelende armen de lucht in. Verder waren de hellingen bedekt met pollen dwergwilgen en compacte struiken met roze bloemen. Daarboven rezen donkere rotswanden op, als de boegen van schepen in een groene zee. Dicht bij de lucht smolten ze samen tot steile kammen en scherpe pieken, wit bepoederd met verse sneeuw.'
De twee boeken van de duologie 'De Krakenvorst' kun je bestellen via Bol of via de webshop van de uitgever.
In mijn verhalenbundel 'Conquistador' steek ik mijn bezorgdheid over de natuur en onze invloed daarop niet onder stoelen of banken. Zoals in het verhaal 'Afdaling' waarbij de hoofdpersoon naar de bodem van de oceaan reist. 'Lucia concentreerde zich op haar sonar. Elke toon die ze uitstootte, werd gevolgd door een web van weerkaatsingen. Haar visuele hersenschors was nu zo geconfigureerd dat ze die in beelden kon omzetten. De zwarte zee werd transparant. Ze zag wolken doorschijnende kwallen die ze met een slag van haar vinnen wist te omzeilen, een lap plastic, golvend in een onderzeese stroming alsof hij leefde, een kabel met een boei eraan, volledig overdekt met zeepokken, drie ziekelijk ogende vissen die zigzaggend bij haar vandaan schoten en nog meer kwallen, traag pulserend. Niets groters. Na twintig minuten werd de zee leeg. Lucia's ogen registreerden een paar geelwitte flitsen als sterren, maar ze kon onmogelijk afleiden hoe ver weg of dichtbij die waren. Toen ze haar straallamp activeerde, zag ze in de lichtbundel slechts stofdeeltjes.'
'Conquistador' kun je bestellen via Bol of via de webshop van de uitgever.