Fantastic Reads, drie woorden-verhalen, artikelreeks over buitenaardse ecosystemen, recensies van 'Het Blinde Volk' en 'De jongen die met geesten sprak' en meer

Na drie maanden is er eindelijk weer een blogbericht! De wintermaanden zijn in mijn beleving altijd rustig voor mij als schrijver. Maar dat wil niet zeggen dat er helemaal niets gebeurt! Zo was ik op 9 november in Tilburg samen met Uitgeverij Macc op het geweldige SF- en fantasyboekenfestival 'Fantastic Reads (and where to find them)' en het was een feestje! We kregen veel enthousiaste lezers aan de kraam, ik heb bijgepraat met bevriende auteurs en heb zelf de tweedehands boekenkraam met een bezoek vereerd! Verder kwam er op dit festival een mini-boekje uit bij Macc, dat bij nieuwe bestellingen van boeken wordt bijgesloten. Van Theo Barkel bevat dit boekje het verhaal ‘Kruising’ en van mij het verhaal ‘Zeehonden’ - over een mogelijke verklaring voor waarnemingen van zeemonsters. 

Ik was in november schrijver van de maand op Maxi mini bieb Aurora en in die hoedanigheid schreef ik zogenoemde 'drie woorden'-verhalen. Lezers gaven me drie woorden en op basis daarvan schreef ik vervolgens een verhaal. 'De videocamera' was de eerste, gebaseerd op 'carnaval, videoband en zwarte wolken' ...  

Mijn tweede 'drie woorden'-verhaal, 'De klim', was gebaseerd op 'wolkenkrabber, dood en oneindig'. Het werd een horrorverhaal ...

Ook het derde verhaal, gebaseerd op ‘formaldehyde, gezelschapsspel en gelukzalig’. ‘Speelkameraden’ was een horrorverhaal …

‘Een grote stap voor de mensheid’, het vierde ‘drie woorden’-verhaal, was gebaseerd op de woorden ijszee, Mars en schoen …

 

Mijn laatste publicatie in 2024 was in een niet voor de hand liggend tijdschrift. Ik stond namelijk in ‘Stamblad’, het magazine voor de medewerkers van Staatsbosbeheer. Ik was gevraagd een verhaal te schrijven over het werk van boswachters in 2149. Een leuke uitdaging!

In het nieuwe jaar verscheen op ‘Out of this World’ mijn verhaal ‘De keizer en zijn kleren’. Ik schreef het eind vorig jaar, maar het is wel heel actueel. Op de aarde in de toekomst wachten mensen op de komst van de redder van Mars … 

Op dezelfde website verscheen in december mijn SF-kerstverhaal 'De herders bij nacht in het veld', dat eerder op deze blog te lezen was.

 

Ik publiceerde niet alleen verhalen, maar ook artikelen en recensies. Dus was ik weer blij dat ik in mijn brievenbus Fantastische Vertellingen 72 aantrof. Ik besprak deze keer vier recente boeken! Je kunt een los exemplaar bestellen - maar een abonnement is veel leuker! Mijn recensie van de nieuwe editie staat ook op de website. Wel zelf op het tabblad reviews klikken en dan lees je wat ik vond van het tijdschrift.

Voor 'Out of this World' schreef ik een column. Hij heet ‘Lezen in je moerstaal, ook voor schrijvers’. Hij gaat erover waarom het belangrijk is ook in het Nederlands te lezen en vooral als je zelf schrijver bent.

Hoe verzin je als SF- of fantasyschrijver nou de levensvormen die voorkomen op andere werelden? Vooral als je die ook nog geloofwaardig wilt houden? Daarover ging mijn lezing op Fantasticon en die heb ik uitgewerkt tot een reeks artikelen op 'Out of this World'. Het eerste deel ging over de wetmatigheden van de evolutie: ‘Buitenaardse ecosystemen 1: (niet) alles is mogelijk’. 

Het tweede deel van mijn artikelserie over het verzinnen van buitenaardse ecosystemen was getiteld: 'Variaties op een thema'. Wat zijn de begrenzingen van de evolutie? Wat is er mogelijk op basis van het uitgangsmateriaal?

Mijn derde bijdrage in de reeks, ‘The Circle of Life’, betoogt dat soorten allemaal een eigen plek innemen in een ecosysteem - op de manier die de aanwezige energie het meest efficiënt gebruikt. Dat bepaalt onder andere hoeveel planteneters en hoeveel vleeseters er voorkomen op je verzonnen wereld …

Het vierde deel, ‘Het staat nooit stil’, gaat erover dat ecosystemen dynamisch zijn en veranderen als de omstandigheden veranderen, bijvoorbeeld als er meer of minder energie beschikbaar is.

In het vijfde en laatste deel van mijn serie,getiteld 'Groot en klein'  heb ik het over de grote knaagdieren en kleine olifanten op eilanden, het ontstaan van intelligentie en goede voorbeelden van verzonnen ecosystemen in SF-verhalen. Natuurlijk bevatten alle artikelen voorbeelden uit 'Het blinde volk' ...

Voor het nieuwe MACCazine interviewde ik collega-auteur Martijn Kregting over zijn boeken en korte verhalen. Ook is er aandacht voor de MACCnificent Fair die plaatsvindt op 29 maart en waar mijn volgende boek zal verschijnen!

Als schrijver ben ik blij met alle aandacht die me ten deel valt. In de Science Fiction & Fantasy Boekenclub werd weer gevraagd naar De favoriete Nederlandstalige SF- en fantasyboeken van de leden. 22 mensen gaven hun top 5-10 door in beide genres. In de SF bleek ik op de eerste plek te zijn beland met 25 stemmen. 'De zwarte schim' werd het meest genoemd. Ook bij de Fantasy scoorde ik hoog: ik kwam op de derde plek - vooral 'Hoeder van de vulkaan' bleek bij lezers in de smaak te vallen. Ik ben opnieuw heel trots dat mijn verhalen zo door lezers gewaardeerd worden!

Max Urai schreef voor 'De lage landen' een inspirerend artikel over de SF in de moderne Nederlandse literatuur, die in opkomst lijkt. Hij noemt ook de auteurs van buiten de grote uitgevers en de opkomst van de Ziltpunk. 'Auteurs als Tais Teng, Johan Klein Haneveld en Bo Balder schrijven over hoe Nederland eruitziet nadat het water is gestegen.' De door mij samengestelde klimaatbundel 'Welkom in de broeikaswereld' komt ook in beeld.

Fantasywereld.nl zette zestien boeken van eigen bodem op een rijtje waarin queer personages de hoofdrol spelen. Heel leuk om mijn roman 'Het denkende woud' op de lijst te zien. Hoofdpersoon Lilian is ace. Ook de hoofdpersoon van mijn 'Plastic vriend' is ace, terwijl Jennifer in 'Scherven vol ogen' bi is. 

De Fantastische Unie tipte onder andere mijn korte SF-roman ‘De jongen die met geesten sprak’ in de nieuwste serie SF-tips.

Mijn Sword & Sorcery-roman 'Hoeder van de vulkaan' werd getipt door de Fantastische Unie!

 

Gelukkig waren er ook weer lezers die de moeite namen mijn boeken te bespreken. Zo stond er in Fantastische Vertellingen een recensie van mijn meest recente roman ‘Het blinde volk’. Paul van Leeuwenkamp vraagt zich af of de buitenaardse hoofdfiguren niet op een te menselijke manier denken en handelen, maar hij is toch onder de indruk. Hij schrijft dat het verhaal ‘uitstekend gecomponeerd’ is en vervolgt: ‘De diepzeemaatschappij van intelligente kreeften is heel goed uitgewerkt. Consequent en invoelbaar beschreven in een spannend verhaal, Johan Klein Haneveld bewijst met deze korte roman dat hij een vakman is.’

Er was ook een nieuwe recensie van mijn novelle 'De jongen die met geesten sprak'. Het verhaal stelde niet teleur, schrijft de recensent: 'Het is geen dik boek, waardoor je snel begrijpt hoe de structuur precies in elkaar steekt. De wisseling tussen Sybol, zijn moeder en de agente werkte goed en hield me geboeid. De wereld waar het zich in afspeelt komt realistisch over.' Zijn conclusie: 'Ik heb zeker interesse om nog een boek van hem op te pakken. De keuzestress daarbij is onvermijdelijk.' 

Mijn oudere werken werden niet vergeten. Zo schreef een lezer lovende woorden voor mijn SF-roman 'De zwarte schim' op Goodreads. 'Het verhaal begint als een spannende space opera, maar ontwikkelt zich tot iets dat veel meer is dan dat. Met een verrassend einde.

Er verscheen een enthousiaste recensie voor mijn futuristische horror 'Scherven vol ogen'. 'Dit boek vind ik zeker goed geschreven. Er wordt de tijd genomen om een bijzondere, door bedrijven geregeerde wereld op te bouwen, wat mijns inziens heel treffend wordt weergegeven ... Ook de toenemende wanhoop van de hoofdpersoon vind ik goed beschreven. Dat verklaart mooi haar laatste stap om zich compleet over te geven aan ..., nu ja, dat verklap ik hier niet ...' Als je de horrorwending accepteert, 'is ook het slot goed geschreven met een echte climax met een mooie cliffhanger op het eind.' 

Ook ontdekte een nieuwe lezer mijn al wat oudere far future SF-roman over Dysonbollen, pesten en groepsintelligenties 'De afvallige ster'. 'Een interessante en spannende SF.' 

En er verscheen en recensie van mijn novelle 'Acmala': 'Een lekker ouderwets avonturenverhaal in de gekke wereld van Dizary. Lekker vlot geschreven met heldere tekst en precies genoeg spanning om het leuk te houden.'

Het is ook leuk als lezers de tijdschriften en verhalenbundels bespreken waar ik aan heb mogen bijdragen. Ferry Visser las bijvoorbeeld 'Vampieren & Demonen 3', het griezeljaarboek 2024 en was enthousiast. Hij noemt mij de grootmeester van het verontrustende verhaal en schrijft over mijn verhalen in deze bundel: '‘Afsnijroute’ is een perfecte illustratie van een angst die bijna iedereen als kind wel eens heeft ervaren. Zoals de auteur die hier heeft weten te schetsen, daar is maar een woord voor meesterlijk. Ook ‘De gevonden vrucht’ bezorgt de lezer kippenvel, omdat in dit verhaal geloofsbewijs een thema is. Ethiek en metafysica raken elkaar in de intertekstuele verwijzing naar Gen. 2,9. En via beide perspectieven wordt de lezer een lugubere ontknoping geboden.'

Ook Jos Lexmond recenseerde deze bundel. Zijn voornaamste kritiek is dat hij hem te kort vindt! Over mijn verhaal 'De gevonden vrucht' schrijft hij: 'Prachtverhaal dat een religieuze inslag heeft ... Mooi verteld én zeker de moeite waard!' En over 'Afsnijroute', dat hij een uitermate goed verhaal vindt, schrijft hij: 'Een verhaal waar een ontzettende dreiging van uit gaat ...'.

Jos Lexmond recenseerde ook de forse bundel 'Bang voor spoken?' met spookverhalen van Nederlandse en Vlaamse auteurs. Over mijn verhaal 'Het Tasmaanse spook', schrijft hij: 'Mooi verteld verhaal over de jacht op de laatste Tasmaanse tijger. Om alle mogelijkheden uit te sluiten heeft het gezelschap, buiten de organisatie om, een cameraman en een medium aangetrokken. De cameraman is sceptisch over het medium. De groep trekt de jungle in ...' 

Hij las bovendien SF Terra 286. Hij is enthousiast over mijn horrorverhaal ‘De plant ziet je wel’: ‘De man is een gamer, de vrouw een tuinier. Ze werkt dus graag in de tuin. Maar… er is iets vreemds. Haar man reageert nog sterker dan ooit, als hij in zijn game gestoord wordt en de planten in de tuin… helse horror van Hollandse bodem!’ 

Hij las en besprak ten slotte de nieuwste EdgeZero. Over mijn verhaal 'Ondergronds' schrijft hij: 'Een atypisch Johan Klein Haneveld verhaal ... Geweldig verhaal over een ondergrondse beweging die alles doen om verborgen te blijven. Mooi!!!' 

Een bespreking van 'EdgeZero 2023' op Hebban noemt mijn verhaal 'Ondergronds' als een van de verhalen die opvallen: 'Heel origineel gevonden, ik had de wending niet zien aankomen.'

En tenslotte was er een recensie van 'Ganymedes-24' waarin mijn verhaal 'Piratenjager' - 'Space opera met een maatschappij-kritisch tintje' als een van de hoogtepunten werd genoemd.

Op schrijfgebied zat ik niet stil deze winter. Ik voltooide om te beginnen het negende hoofdstuk van mijn SF-roman 'De god van de mieren' en ben daarmee op driekwart van het geplande aantal hoofdstukken aangekomen. De teller staat op 46.293 woorden. Vanaf dat moment stond dit project echter op pauze, omdat andere schrijftaken om mijn aandacht vroegen.

Ik schreef vervolgens een kort verhaal van 2708 woorden, waarin ik heb geprobeerd de brandgangen achter huizen eng te maken ... Mijn terugkerende hoofdpersoon Anthonie Wander staat centraal en moet een verklaring vinden voor de verdwijning van een jongetje tijdens het verstoppertje spelen.

Het volgende wat ik schreef was een kosmisch horrorverhaal van 6447 woorden. De hoofdpersoon hoort van vrienden over een pil die ze het gevoel geeft dat hun leven betekenis heeft. Dat wil hij ook. Maar er schuilt natuurlijk een addertje onder het gras. Het einde was lekker naar ...

Daarna schreef ik een kort verhaal van 2443 woorden met een dystopisch thema. De redder bezoekt de Aarde. Hij vraagt of er mensen zijn die met hem mee willen komen naar Mars. Maar of dat nou zo'n goed idee is?

Ik voltooide ook nog een nieuw verhaal van 5152 woorden waarin een bijzonder kunstwerk centraal staat. Het ziet eruit als een poort en de hoofdpersoon wil er daarom onderdoor lopen. Dat blijkt echter niet een goed idee te zijn.

Eind december schreef ik een kort verhaal van 1232 woorden voor de nieuwe wedstrijd van Out Of This World, met het thema 'De belofte'. Mijn verhaal kreeg een wat cynische insteek ...

Mijn laatste verhaal van 2024 was een kort verhaal van 2818 woorden, over iemand in een simulatie die een moeilijke keuze moet maken. Het idee hiervoor stond al sinds 2016 in de notitieapp op mijn telefoon. Maar ik had steeds niet de juiste insteek te pakken. Dit keer lukte het me opeens wel eraan te beginnen. Ik ben blij met hoe het verhaal is uitgevallen!

Ik dacht een tijd dat ik geen inspiratie had om aan het 'Vreemde steden, bijzondere oorden'-project van EdgeZero mee te doen, maar begin januari had ik toch een heel goed idee. En dus schreef ik zeven korte verhalen (in totaal 7050 woorden) die zich afspelen bij het zwarte meer ... Het blijkt dat wie hier op vakantie gaat, zich goed moet voorbereiden ...

Ik werd ook weer gevraagd om een verhaal te schrijven voor een bundel. Altijd leuk, maar het thema lag buiten mijn ‘comfort zone’, dacht ik. Toch kreeg ik een idee! Het leverde een verhaal op van 2577 woorden, dat zich afspeelt in Noord-Afrika in de eerste eeuw van onze jaartelling. Het eindigt met een bijzondere ontdekking en natuurlijk een plotwending. 

En eindelijk zijn Jasper Polane en ik verder aan het schrijven aan onze kosmische horror-roman. We zijn nu over de helft en de gebeurtenissen worden steeds spannender. 

Verder heb ik hard gewerkt aan het redigeren van mijn nieuwe verhalenbundel ‘Ontsnappingspoging’, die dystopische verhalen van mijn hand bij elkaar brengt. Eindresultaat: 25 verhalen, samen 70.807 woorden. Ik heb het manuscript nu naar de uitgever gestuurd, zodat het in augustus kan verschijnen op Castlefest. Mijn goede vriend Cornell Göksu, die al vaker covers voor mijn boeken heeft getekend, gaat de coverafbeelding maken op basis van mijn schets hieronder.

De komende maanden komt er een einde aan de relatieve rust van de winter. Zo komt nummer 73 van Fantastische Vertellingen uit in februari! Deze editie telt maar liefst 120 pagina's. Van mijn hand lees je in dit nummer mijn SF-verhaal 'Bubbel' (dat zich afspeelt in een kamp voor Nederlandse klimaatvluchtelingen), mijn essay 'De kloof overbruggen' (over PolderSF en 'core SF') en een boekbespreking. Je kunt een los nummer bestellen, maar een abonnement is natuurlijk nog veel leuker! 

Mooi nieuws was dat ik met mijn verhaal 'De lens van Herschel' op de longlist vsta an de 'Sterrenkijker'-wedstrijd van Godijn Publishing. Nu is het wachten tot de SF & Fantasydag van Godijn Publishing op 8 maart voordat ik hoor of ik in de bundel sta! Ik kijk ernaar uit

Staat 29 maart 2025 al in je agenda? Dan vindt in Tilburg de MACCnifficent Fair plaats. Niet alleen geef ik op deze conventie een lezing over 'Welk (sub)genre past bij jou?' (vooral voor lezers), ook komt mijn nieuwe boek 'De handjeklapmachine' uit, geïllustreerd door Gidion van de Swaluw. Verder verschijnt  'Verhalen Vertellers 7'. Van mij vind je in deze bundel mijn SF-verhaal 'Soortelijk gewicht'! Het programma en de boekpresentaties vind je op de website (even bovenaan op het kopje MACCnificent Fair klikken). 

In het volgende blogbericht van begin april zal ik dus weer veel te delen hebben, verwacht ik!