Verder verscheen het nieuwe Maccazine - in deze editie vindt de lezer onder andere mijn verhaal 'Koffieperikelen', dat zich afspeelt op Castlefest, vlak na mijn deel van de Castlefest Kronieken.
Leuk was ook het verschijnen van de nieuwe Tjonge! De kleinste Glossy van Europa, uitgegeven door St. Fantastische Vertellingen. Met dit keer mijn SF-verhaal ‘Uitwaaien’. Wie geabonneerd is op Fantastische Vertellingen krijgt het bij de komende editie, maar het is ook los te verkrijgen!
Op Modern Myths werd mijn SF-verhaal ‘Vlucht uit de realiteit’ geplaatst. Ik schreef het als reactie op wat ik de laatste maanden om me heen zag gebeuren in de wereld. De hoofdpersoon zoekt een plek waar hij zich thuis kan voelen, maar zoiets is in deze wereld moeilijk te vinden. Uiteindelijk komt hij voor een keuze te staan.
Ik vertelde in mijn vorige bericht al over het vervolgverhaal dat ik schreef voor Kings Things, het online magazine van de Stephen King Fanclub. In het juninummer verscheenhet tweede deel ‘Open deur’ waarbij de hoofdpersoon zijn vriend achternagaat en achter de deur een bijzondere ontdekking doet ... In de juli-editie van Kings Things stond het extra lange derde deel. De hoofdpersoon volgt de dubbelganger van zijn vriend Peter door meerdere kopieën van diens huis. De dimensies waarin hij zo terechtkomt wijken steeds verder af van de zijne. En aan het einde wacht iets heel verschrikkelijks ... Leden van de Stephen King Fanclub (gratis) vinden de Kings Things hier.
Wat elk jaar opnieuw spannend is, is de selectie van verhalen voor de Ganymedes-bundel van dat jaar. Dit jaar had ik mijn verhaal 'De vouw' opgestuurd. Gelukkig kreeg ik bericht van de samenstellers dat mijn verhaal door de selectie is gekomen. Daar ben ik erg trots op. Het wordt mijn vierde Ganymedes-verhaal. Ganymedes-20 verschijnt in augustus. Ik hou jullie op de hoogte.
Op Fantasy-schrijven verscheen mijn essay: ‘Een geloofwaardige wereld in fantasy en sciencefiction’. Wereldbouw is een belangrijk element van het genre. Hoe zorg je dat de lezer in je wereld gaat geloven? Daarvoor moet je wereld intern consistent zijn, onderling samenhangend, met voldoende complexiteit en diversiteit.
Ten slotte schreef ik voor de Dizary-website een bijdrage waarin ik betoog dat schrijfregels richtlijnen zijn en geen wetten - en waarin ik vertel hoe ik zelf mijn boeken schrijf.
Wat trouwens ook leuk was, was dat YouTuber Robin Rozendal een eerder essay van mijn hand over het belang van veel lezen om goed te kunnen schrijven citeerde in haar nieuwste filmpje met schrijfadvies.
Ook de Biblionrecensie van 'Ruisreizigers' was positief! Een paar citaten: 'Alles wat wij gewoon vinden kan een duister geheim verbergen. Dit omschrijft de drieëntwintig verhalen in deze bundel. Ze zijn met recht verontrustend in de categorieën sciencefiction, magisch realisme en horror. Mooie vondsten zoals in het verhaal waarbij kinderrijmpjes deuren naar andere werelden openen ... Een spannende, beklemmende bundel van Nederlandse bodem, met een klein eerbetoon aan de beroemde auteur H.P. Lovecraft.'
De eerste recensie van 'Conquistador extended' verscheen op Perfecte Buren: 'Johan Klein Haneveld weet goed hoe hij de lezer in het verhaal kan houden. ... De auteur grijpt zijn kans om de personages echt te laten ontwikkelen en alles goed uit te diepen ... Erg leuk vind ik de achtergrondinformatie bij elk verhaal. Op die manier laat de auteur even in zijn hoofd kijken. We lezen hoe hij inspiratie heeft opgedaan voor elk verhaal, waarom hij het schreef, hoe alles tot stand kwam en soms wanneer hij het schreef.'
Tazzy Jeninga gaf vijf sterren aan 'De quantumdetectives', het boek dat ik schreef samen met Theo Barkel. 'Het is echt super spannend! Een echte pageturner! Ik kon het niet meer wegleggen. Ik moest verder lezen ... Je kunt als lezer geen moment merken, dat het door twee auteurs is geschreven. Het klopt als een bus. Je wordt van af het begin in het verhaal gezogen ... Ze zetten met dit boek de Nederlandse sf wel weer op de kaart.' Daar ben ik trots op!
Theo Barkel wees mij nog op deze discussie op het forum van Leestafel over het boek. Mensen vinden de door ons beschreven toekomst realistisch, maar willen er liever niet in leven. De koffie-apparaten die via algoritmen bepalen wat je wilt drinken worden bijvoorbeeld niet enthousiast ontvangen ...
Op Hebban verschenen drie mooie artikelen over de serie 'De zwijgende aarde'. (Lees hier deel 1 en deel 2). Het derde artikel behandelde mijn boek: 'IJsbrekers'. Het krijgt van de recensent 4,5 sterren en hij schrijft: 'IJsbrekers is een mooie afsluiter geworden. Het is het dunste boek van allemaal maar de ideeën erin zijn top en de uitwerking is dat eveneens ... IJsbrekers valt op omdat dit boek ongetwijfeld datgene is waarin de hoofdpersonages het meest uitgediept worden ... De interactie tussen Michelle Dijon en de zeemeerminnen en -mannen en de keuzes die Dijon verplicht wordt te maken, vind ik zeer goed onderbouwd. Zwart-wit-tegenstellingen bij personages worden door dit boek wat grijzer en dat maakt het een ideale afsluiter.'
Ook kwam de Biblionrecensie voor 'IJsbrekers' uit. Die was positief: ‘Nederlandse sciencefiction over gestrande kolonisten op Europa, een maan van Jupiter. Hier moeten zij zien te overleven in een van de aarde afgesloten kleine gemeenschap ... Goed geschreven met een bijzondere premisse ... de achtergrond van de strijd tussen de aarde en koloniën in de ruimte maakt het verhaal uniek. Ook leuk dat het gaat om genetisch aangepaste mensen met bijzondere fysieke eigenschappen, zoals het als zeemeermannen kunnen zwemmen in de diepe oceaan van Europa.’
Mijn Ziltpunknovelle 'Plastic
vriend' trof weer een nieuwe lezer die enthousiast bleek over het verhaal. 'Dit boek(je) ligt helemaal buiten mijn comfortzone maar Johan
Klein Haneveld heeft mij positief verrast met zijn Plastic vriend ... De
schrijver is begaan met de klimaatverandering en dat komt goed tot
uiting in dit verhaal. Dat overigens wel veel langer had mogen zijn'.
Er kwamen ook recensies online over ‘Verhalen Vertellers 2’ van Uitgeverij Macc. Met onder andere: ‘Johan Klein Haneveld heeft een prettige vertelstijl en altijd een goede opbouw in zijn verhalen waar het milieu altijd wel een rol lijkt te spelen. Zo ook in “de schat van Mars” waarbij het einde wat voorspelbaar is maar door de goede spanningsopbouw is dat niet erg. “Misrekening” vond ik persoonlijk wat beter.’
Ook op Fantasywereld verscheen een recensie van de bundel 'Verhalen Vertellers 2' - met aandacht voor mijn verhaal ‘De schat van Mars’: ‘Rooftochten, een zeppelin en speciale ecosystemen spelen een belangrijke rol. Het verhaal leest prettig en is zeker de moeite.’ En ook voor mijn verhaal ‘Misrekening’: ‘Er wordt een fascinerende wereld neergezet, waarin je als lezer een spectaculaire tocht meemaakt. En als afsluiter heeft het einde ook nog een hele leuke twist.’
Ik ging verder met een verhaal van 3333 woorden, getiteld 'Steenmannetjes'. Het is kosmische horror over een man die naar een berghut in de Franse Alpen klimt en daar overnacht om onderzoek te doen naar iets dat twee jaar geleden midden in de nacht gebeurde ...
Daarna schreef ik een satirisch SF-verhaal van 2591 woorden dat verscheen op Modern Myths (zie hierboven).
Mijn volgende verhaal dat ik schreef telde 2140 woorden. Het ging over de laatste overlevende van een oorlog op een kolonieplaneet die elke avond een robot opzoekt - zijn enige gezelschap ...
Vervolgens herschreef ik een verhaal dat ik twintig jaar geleden voor het eerst schreef. De nieuwe versie is met 5924 woorden 1040 woorden korter dan het origineel ... Maar het is nog steeds spannend. Biologen op een planeet met een oppervlak van vooral water lijken een nieuwe diersoort te hebben ontdekt ...
Ik ging verder met een verhaal van 4364 woorden, ingegeven door de wetenschap dat er in de aardkorst meer cellen leven dan daarboven. Een reddingsteam daalt per onderzeeër af naar een mijnbasis in de diepzee, vlak bij een zogenoemde 'zwarte roker'. Natuurlijk gaat het allemaal niet van een leien dakje.
Het volgende verhaal dat ik produceerde telde 3341 woorden. Twee broers reizen door Oost-Europa. Ze krijgen de tip naar een ruïne te gaan in het bos. Er bevindt zich daar een put, die volgens de lokale overlevering geen bodem zou hebben ...
Tenslotte schreef ik nog een verhaal van 2392 woorden. Een man zoekt in de lunchpauze een plek om aan de drukte van het stadsverkeer te ontsnappen en vindt een klein parkje. Dat bevat echter een geheim ... Want waarom lijkt hij altijd de enige aanwezige in het park?
Na zoveel korte verhalen werd het wel weer eens tijd voor een langer project. Ik had al een paar jaar een idee voor een Young Adult SF-verhaal en daar ben ik nu dus mee begonnen! De eerste drie hoofdstukken van 'Het denkende woud' staan op papier en de teller staat op 10.821 woorden. Hoofdpersoon Lilian woont in een idyllische wereld waar bomen voor elektriciteit zorgen en alles wat je nodig hebt uit een printer komt rollen. Op een avond wordt haar vader weggeroepen voor een bijeenkomst met alle volwassenen van de nederzetting. De vorige keer dat zoiets gebeurde kwam haar moeder om het leven ...
Eind dit jaar komt mijn korte SF-roman 'De groene toren' uit bij Uitgeverij Macc. In dit verhaal is het in de groene toren van de titel comfortabel wonen. In elk geval voor mensen die voldoen aan het de idealen en wensen van de meerderheid ... Ik kreeg het manuscript terug van de redactie met onder andere de opmerking dat het een wel heel actueel verhaal was. Ik heb de opmerkingen van de redactie verwerkt en ben er zelf ook nog eens met de stofkam doorheen gegaan. Het staat nu als een huis. Aan de cover wordt ondertussen ook gewerkt en die kan ik hopelijk binnenkort laten zien.
Omdat we ons om coronabesmetting te voorkomen verre houden van massale bijeenkomsten waren er deze maanden geen fantasyfestivals of comiccons. Als schrijver moet je dan zoeken naar andere manieren om jezelf aan de wereld te laten zien. Zo organiseerde Godijn Publishing en DVP een online festifal. Ik gaf als onderdeel daarvan een workshop ‘Korte verhalen schrijven’. Hier is mijn bijdrage terug te kijken!
Over twee maanden volgt een nieuwe update, hopelijk is de dreiging van corona dan verder afgenomen en kunnen we langzaam het normale leven weer oppakken! Ik ga in elk geval gewoon door met schrijven ...
