dinsdag 1 februari 2011

Overlevende dino's, vleesetende planten, nieuwe wolf, fundamentalisme, degeneratie

Bij elke ramp zijn er overlevers. Zo ook bij de ramp die het einde betekende van de dinosaurussen. Uit metingen aan bepaalde fossielen blijkt dat er dinosaurussen waren die 700.000 jaar na de meteorietinslag leefden ...

Vleesetende planten zijn cool. Dat wisten we natuurlijk al, maar nog niet hoe cool precies. Het blijkt dat ze verschillende manieren gebruiken om aan de extra voedingsstoffen te komen die ze nodig hebben om te groeien. Behalve het vangen van insecten zijn er soorten die plantenmateriaal verteren, maar ook soorten die samenwerking aangaan met dieren (vormen van symbiose). Zo is er een soort ontdekt die deels afhankelijk is van vleermuizen. Deze vleermuizen slapen in de bekers van deze bekerplant. De bekers zijn groot genoeg voor een vleermuis met jong (ze bevatten ook minder verterende sappen dan bekers van andere planten). De ontlasting van de vleermuis wordt vervolgens opgenomen door de beker als voeding. Fascinerend!

Nog niet alle diersoorten op onze planeet zijn bekend. Zo blijkt er nu in Afrika een nog niet eerder beschreven wolvensoort te leven.

Er zijn twaalf mensen op de Maan geweest, maar slechts twee op het diepste punt van de zee

Voor de filmliefhebbers en geeks: volgens deze tekenaar was het erg druk in de Mos Eisly Cantina.

Roger Leloup, tekenaar van een van mijn favoriete stripseries: Yoko Tsuno, is ook een modeltreinliefhebber, en schoot dit filmpje.

Op Jesus Creed wordt gesproken over fundamentalisme, waarvan angst de drijvende factor is. Maar uiteindelijk schiet angst als motivator tekort. "Fear can carry me only to a point. Fear can inform wisdom, but it can also incapacitate, render one couch-bound, cross-legged, moaning, head-bobbing, wallowing in depression. Fear can wake you in the night, fraught, sweaty, vividly imagining burning lakes. That of course, is not God’s endgame, not the response God desires. He desires our love, and if the fear is too heavy, it can crush love."

Lees vervolgens het artikel op Internetmonk over intimiteit met God, waar angst geen rol bij speelt: "The way we enter into intimacy with God is by trust. By faith. Not by doing good things, right things, proper things. Trust in him alone. And this brings us back to grace, that word and concept we have so much trouble with. We want to balance grace with what we need to do. “It’s not all grace,” someone will write in the comments to this. Wrong. It is all grace. Grace, grace, God’s grace. Grace that is greater. Grace that is sufficient. There is no other way to have an intimate relationship with God. He wants to be our lover, not our employer. Your timecard of good works no longer merits you a thing. Throw it away."

Een oud-studiegenoot van me schrijft over een van de creationistische boeken die ik vroeger ook heb gelezen, waar tegenover de evolutietheorie een degeneratietheorie werd geplaatst: "Tenslotte vind ik dat het idee van evolutie veel meer bij een intelligente God past dan degeneratie. Het idee dat er miljoenen soorten zijn die in continue ontwikkeling zich aan elkaar en aan hun leefomgeving aanpassen, om zo tot op de huidige dag de aarde met leven te vullen, is zoveel meer eleganter dan het idee dat alle soorten, en daarmee het leven op aarde, aan het vervallen zijn."