donderdag 8 juli 2010

diepzee, lego, Hobbes, gemeenschap en het goede nieuws

De bodem van de diepzee is een gevarieerder biotoop dan men tot nu toe dacht. Aan de ene kant van een rotsrichel leven heel andere soorten dan aan de andere kant. Zo vonden onderzoekers een ecosysteem dat vooral bestond uit eikelwormen, evolutionair gezien verwant aan de gewervelde dieren.

Kleine tropische mieren hebben een unieke manier gevonden om insecten te vangen: ze hechten zich met haakjes aan de donzige onderkant van bladeren (volgens het klittenbandprincipe), en kunnen zo grote prooien vasthouden.

Een Lego-film? Gemaakt van lego? Waar zelfs de wolken en water van legosteentjes zijn? En waarin alle vormen van lego zullen voorkomen? Op het gebied van lego: een lego-versie van de SF-klassieker Dune. Briljant.

En in ander nieuws: een nieuwe verfilming van 'De kleine zeemeermin'?

Geweldig graffity-animatiefilmpje, dat op een originele manier gebruik maakt van objecten in de omgeving. De geschiedenis van het leven in beeld gebracht ... Met dinosaurussen natuurlijk.

Ik mag dan al wel een tijdje volwassen zijn, maar eh ... deze wil ik ook!

Interessante podcast van Wayne Jacobson en Brad Cummings (The God Journey) over hoe de gemeenschap van christenen ontstaat. Is het iets dat wij moeten organiseren, of is het de vrucht van het leven in de wetenschap dat je geliefd bent door de Vader? Ik herkende weer veel in wat ze zeiden, dit is de weg waar ik me nu op bevind!

The Christian Monist schrijft over de vloek van het ouder worden. Een van de dingen die daarbij horen is dat de tijd steeds sneller lijkt te gaan. En als je vooruit kijkt, neemt dat alleen maar toe. Dat is een angstig vooruitzicht. "I was taught that the entire universe rotated around me and my relationship with Jesus. The guy that led me to the Lord told me that if I became a Christian that I would never be sad again. But, the fall is real, and to deny it's sorrows, to me, is to deny a part of reality. I think we must embrace its pain in order to embrace the glory of the new world . . . some day." Kijk ook bij de 'comments' voor een bijdrage van ondergetekende.

Een betoog van de Internetmonk over 'transactionalisme' - het geloof dat naar aanleiding van een handeling van mij, God reageert en er dus iets gebeurt dat zonder mijn handeling niet zou zijn gebeurd. Er vindt zogezegd een transactie plaats. Deze houding kan leiden tot een religie waarbij we zaken doen met een God die zich door ons laat manipuleren. Maar: "The primary difference between Christianity and other religions should be the rejection of all manipulation of God through human efforts." In navolging van Robert Farrar Capon pleit de Internetmonk voor een sacramentele blik op Jezus en de verzoening - het kruis was net als doop en avondmaal een zichtbaar teken van een eeuwige realiteit, namelijk de liefde van God die de consequenties van onze keuzes op zich neemt: "Those participating in the sacrament are not “transacting business” with God, but are experiencing the grace of God that is always present for everyone. Those with faith perceive the meaning of a sacrament, and see the reality it presents, but the power of a sacrament is always true, no matter what the circumstance ... Once a Christian begins to think sacramentally, there is, in reality, no separation between existence and the love of God." Het artikel heeft ook zinvolle dingen te zeggen over wat dit betekent voor de kerk.